Het zal sommigen onder u, dewelke ik onder de noemer "die-hard fans" categoriseer, waarschijnlijk al zijn opgevallen dat er sinds mijn vorige blogpost wel een paar daagjes verstreken zijn. Nu ja... No shit Sherlock. Het begon eerlijk gezegd wel n's tijd te worden ook!
Aldus...
*tromgeroffel*
... een nieuwe blog!
*Het publiek wordt onzinnig van vreugde*
Er is zo ontzagelijk veel gebeurd de laatste weken dat ik de zin mis om erover te schrijven en slechts mijn ogen richt op de toekomst.
(en waarom schrijf ik in hemelsnaam zo bekakt?)
Bon, om even tot de essentie van de zaak te komen: Het mooie weer is wederom achter de rug. Monotone dagen volgen mekaar op, en ik ben weer in een vreselijk inspiratie-loze stemming.
Niettegestaande zal ik er toch wat proberen uit te knijpen.
Voor alle muziek-liefhebbers onder ons: Ik heb zonet "Kashmir: The Symphonic Led Zeppelin" op de kop kunnen tikken. En om eerlijk te zijn is het z'n geld tot nu toe al meer dan waard geweest. Over het algemeen krijg ik bitter weinig "rillingen" bij het luisteren naar muziek, maar deze keer was het weer van dat. Geschud, gebibberd, ... vibrator-style. Geen gejank; daar houd ik niet zo van. (das niet schtoer genoeg!)
Vooral de orchestrale versie van "When the Levee Breaks". Het originele nummer behoort eigenlijk al sinds mijn prille Led Zep-fandom tot m'n all-time favorites. Maar nu... Jesus, Josef and doggy-style Mary, dit is gewoon orgasmisch! (en hopen dat ik dat laatste correct geschreven heb).
Om even een voorbeeldje te geven, aan de hand van joetjoep:
Het origineel van Kashmir
De Symphonic Led Zeppelin-versie
Aldus, gaat allen naar de winkel (Fnac) en koop! KOOP!!! (and that's a goddamn order, soldier! Hut! Hut! Hut!).
Maar soit, bij mijn volgende vlaag van inspiratie komt er waarschijnlijk wel meer op te staan. Kwestie van de dingen wat op z'n beloop te laten gaan. (You know...)
Anyways, met hoop op een volgende blog
Yours sincerely
Lawrencelot
