Go to your gawd like a soldier...

Info schilderij, zie *


When the ’arf-made recruity goes out to the East
’E acts like a babe an’ ’e drinks like a beast,
An’ ’e wonders because ’e is frequent deceased
Ere ’e’s fit for to serve as a soldier.
Serve, serve, serve as a soldier,
Serve, serve, serve as a soldier,
Serve, serve, serve as a soldier,
So-oldier of the Queen!

Now all you recruities what’s drafted to-day,
You shut up your rag-box an’ ’ark to my lay,
An’ I’ll sing you a soldier as far as I may:
A soldier what’s fit for a soldier.
Fit, fit, fit for a soldier . . .

First mind you steer clear o’ the grog-sellers’ huts,
For they sell you Fixed Bay’nets that rots out your guts—
Ay, drink that ’ud eat the live steel from your butts—
An’ it’s bad for the young British soldier.
Bad, bad, bad for the soldier . . .

When the cholera comes—as it will past a doubt—
Keep out of the wet and don’t go on the shout,
For the sickness gets in as the liquor dies out,
An’ it crumples the young British soldier.
Crum-, crum-, crumples the soldier . . .

But the worst o’ your foes is the sun over’ead:
You must wear your ’elmet for all that is said:
If ’e finds you uncovered ’e’ll knock you down dead,
An’ you’ll die like a fool of a soldier.
Fool, fool, fool of a soldier . . .

If you’re cast for fatigue by a sergeant unkind,
Don’t grouse like a woman nor crack on nor blind;
Be handy and civil, and then you will find
That it’s beer for the young British soldier.
Beer, beer, beer for the soldier . . .

Now, if you must marry, take care she is old—
A troop-sergeant’s widow’s the nicest I’m told,
For beauty won’t help if your rations is cold,
Nor love ain’t enough for a soldier.
’Nough, ’nough, ’nough for a soldier . . .

If the wife should go wrong with a comrade, be loath
To shoot when you catch ’em—you’ll swing, on my oath!—
Make ’im take ’er and keep ’er: that’s Hell for them both,
An’ you’re shut o’ the curse of a soldier.
Curse, curse, curse of a soldier . . .

When first under fire an’ you’re wishful to duck,
Don’t look nor take ’eed at the man that is struck,
Be thankful you’re livin’, and trust to your luck
And march to your front like a soldier.
Front, front, front like a soldier . . .

When ’arf of your bullets fly wide in the ditch,
Don’t call your Martini a cross-eyed old bitch;
She’s human as you are—you treat her as sich,
An’ she’ll fight for the young British soldier.
Fight, fight, fight for the soldier . . .

When shakin’ their bustles like ladies so fine,
The guns o’ the enemy wheel into line,
Shoot low at the limbers an’ don’t mind the shine,
For noise never startles the soldier.
Start-, start-, startles the soldier . . .

If your officer’s dead and the sergeants look white,
Remember it’s ruin to run from a fight:
So take open order, lie down, and sit tight,
And wait for supports like a soldier.
Wait, wait, wait like a soldier . . .

When you’re wounded and left on Afghanistan’s plains,
And the women come out to cut up what remains,
Jest roll to your rifle and blow out your brains
An’ go to your Gawd like a soldier.
Go, go, go like a soldier,
Go, go, go like a soldier,
Go, go, go like a soldier,
So-oldier of the Queen!

De Britse schrijver-dichter Rudyard Kipling (1865-1936, waarschijnlijk in deze contreien het meest bekend omwille van zijn boek "The Jungle Book") schreef het gedicht "The Young British Soldier" ter ere van de Britse aanwezigheid in Afghanistan in de 19de eeuw (Eerste Anglo-Afghaanse Oorlog 1938-1842, Tweede Anglo-Afghaanse Oorlog 1878-1880). Over deze aanwezigheid ga ik hier geen uiteenzetting doen (gelukkig maar!), maar voor de nieuwsgierigen: de Britten wilden controle over Afghanistan om een buffer te hebben tegen het Russische Rijk dat een constante bedreiging was voor de Britse aanwezigheid in Indië.
Het aantrekkelijke aan dit gedicht is de, voor die tijd, ongewone hoeveelheid ironie en zwartgalligheid. En als er iets is waar ik van hou, dan is het dat wel!

Overigens, in dit geval is "Martini" geen alcoholische drank, maar wel het standaard geweer van de Britse troepen in de periode 1871-1918. Stelletje dronkaards. Tss tss tss

≠

* The Last Stand of the 66th Foot Regiment at Maiwand (27 juli 1880). 9 soldaten, 2 officieren en de regimentsmascotte "Bobbie" houden tevergeefs stand tegen het hele Afghaanse leger, na een verpletterende nederlaag van het Britse leger.
De hond Bobbie wist als enige te overleven (uit eerbied lieten de Afghanen hem in leven) en wist, ondanks verscheidene wonden, de terugtrekkende Britten te volgen naar Kandahar. Een tocht van 80 km.
Hij kreeg na de Afghaanse Oorlog van Queen Victoria de "Afghan War Medal".


Tot zover mijn korte geschiedenisles en op naar de volgende blog!