Yippee ki-yay, motherfucker!

Wat een dag weer. Gisteren werden zowel Nakatomi Tower als Washington Dulles International Airport bevrijdt van zogenaamde terroristen. En slechts 1 man is in staat dat aan te kunnen. Die man noemt niet Arnie of Sylvester. Die man noemt John McLane, maar de meesten kennen hem waarschijnlijk wel als Bruce Willis. Daarenboven mag u het allen weten: John McLane is mijn held! Yippee ki-yay, motherfucker!!!
Maar zodus, de Die Hard-marathon was een licht succes, met chips, wijn en bier (en nadien pizza en kebab (en nee, ik heb niet alletwee gegeten)). Ik zou echt s foto's moeten pakken de volgende keer. Maar ondanks het feit dat dat fototoestel op nog geen 5 meter van mij vandaan ligt, vergeet ik het keer op keer. Ik vergeet veel. Veel te veel. Behalve dan dat John McLane mijn held is. Eerlijk gezegd wordt het dan nu wel n's hoog tijd om nog n's Die Hard With a Vengeance te zien. Ook nog altijd een van m'n favorietjes. Voor ik het vergeet: de jet in Leave Free or Die Hard (oftewel Die hard 4.0) is een F-35 Joint Strike Fighter. Het gevechtsvliegtuig dat België "toch maar niet" aankocht. Flahaut, den eikel. Grom.

'Not to get too personal, but a white man standing in the middle of Harlem wearing a sign that says "I hate Niggers" has some serious personal issues...'

Aangezien we het nu toch over films hebben: vandaag op n trailer gekomen voor een film die ik ècht wel wil zien. "Shoot 'em Up". Al op het eerste ogenblik had ik zoiets van "cooooool". Anyway, beste lezer, u heeft alvast wel door dat hier het concept "boys will be boys" wel héél toepasselijk is. I mean, elke man heeft diep vanbinnen wel een knopje zitten met daarboven het bordje "In case of R-violence or higher, turn the switch". Sommigen zouden het 'instinct' kunnen noemen. Feit is wel dat zelfs de braafste huisvader bij het bekijken van films als 300 of The Matrix iets heeft van "coooool". Idem bij deze film. Komt in oktober uit in België. Ik nodig nu al degenen uit die zin hebben in die film om mee te komen.


A man named Mr. Smith (Clive Owen) delivers a woman's baby during a shootout, and is then called upon to protect the newborn from the army of gunmen.

Zelfs het verhaal klinkt al hersenloos. Komaan, ne must-see voor een hersenloos avondje film kijken :D
Hoera voor de Hollywood-filmindustrie*.

Wederom nieuwe muziek op de blog. Deze keer geen musical-muziek weer, maar een stukje akoestisch. De track die ik heb uitgekozen staat er bij ondertussen ook alweer een jaartje op ofzo, maar ik vind m nog altijd "leuk".
Matt Weddle met de akoestische versie van "Hey Ya" van The Outkast. En het is absoluut niet slecht, ik vind het zelfs op veel vlakken BETER dan het origineel. Maar dat ben ik maar.
Laat mij ook even duidelijk wezen dat alle voorgaande tracks nog altijd bij mij beschikbaar zijn. Een mailtje sturen of even via msn vragen, en ik stuur het met plezier door.

Ik stop even met het politiek gezwets. Ik wou het zo al tot een minimum beperken, dus daar houd ik me nu aan. Althans tot er een of andere politicus weer iets compleet idioots zegt (ok, dan zou ik om de minuut een blog moeten maken, but you get my point).


En dan als laatste nog wat persoonlijk nieuws gehad. Er is een brief aangekomen van de Federale Politie met eerste informatie. Veel blablabla. Heb daar maar 1 ding op te zeggen: "Bring it on!"
En tot de volgende ;)


edit: deze MOEST ik gewoon ff posten :P (en nee, ik ben niet Guest_705)



* da van da Hollywood: da was ook weer SARcastisch!!!