And Caesar's spirit, ranging for revenge,
With Ate by his side come hot from hell,
Shall in these confines with a monarch's voice
Cry 'Havoc,' and let slip the dogs of war;
That this foul deed shall smell above the earth
With carrion men, groaning for burial.
(William Shakespeare, "Julius Caesar", Act III, scene 1)

dinsdag 25 december 2007

Uit naam van mijzelf en het volledige productieteam van The Dog of War (eveneens mijzelf) wens ik u allen een zalige kerst en een gelukkig nieuwjaar!

woensdag 12 december 2007

Mes chers amis


Ik richt vandaag het woord tot u betreffende de viering mijner...

Nah... fuck that shit... ik ga echt niet bekakt schrijven

Aldus: Aangezien ik binnenkort de kaap van de 22 overschrijd, zal ik omwille van die gelegenheid, net zoals vorig jaar, een "drink" geven (oftewel, zoals Brian Johnson zou zingen: "Have a drink on me!"*). Aangezien ik met deze blog nog altijd de meeste mensen bereik (of dat hoop ik toch althans), maak ik er op deze manier maar wat reclame voor. Aangezien ik zelf verwacht dat de meeste mensen rond donderdag de 20ste verlost zijn van hun taken en nog een laatste keer willen profiteren van het leven alvorens de boeken in te duiken: zal het heel waarschijnlijk die datum worden waarop ik "het" houd. Waar ik het ga doen? Geen idee!!! Maar maakt u zich geen zorgen: ik doe al vollop research. Aldus: Laat ons zeggen 8 uur Grote Markt als verzamelplaats.
Ik zou ook zeggen: neem gerust andere mensen mee (hoe meer volk, hoe meer geweetwelwat); maar natuurlijk verwacht ik ook weer geen 200 man. Vooralsnog heb ik de grote pot van de Lotto nog niet gewonnen.

Dat is zowat hetgeen ik te zeggen had I suppose. Ik verwacht u allen :)
Mocht u in de onmogelijkheid verkeren om te komen, laat dan gerust een comment achter.

En ik laat u achter met een filmpje voor mezelf.





* AC/DC : Track 8 van de meesterlijke cd Back in Black (1980)

PS: Ik verjaar op 24/12, oftewel de dag vóór Jezus. Heilig maakt het mij alvast niet.

donderdag 6 december 2007

Random thoughts

Bedenkingen die in mij opkomen, in chronologische volgorde:

* Kwart voor 4 's nachts.
* De slaap blijft uit.
* Verdomme
* Beowulf gezien.
* Geeuw
* The rain in Spain stays mainly on the plain.
* My Fair Lady blijft in m'n hoofd ronddwalen.
* De musical/film welteverstaan
* Ik heb geen persoonlijke "Fair Lady"
* Helaasch
* Morgen al donderdag.
* Wederom verdomme.
* Voornemens voor het nieuwe jaar: minder vloeken.
* 1 verhaal te schrijven, momenteel al 2 varianten met respectievelijk 2 en 4 pagina's.
* Want ik zie jullie allemaal graag!
* Waar blijven eindelijk die comments.
* Ik wil comments!
* Nieuwe messenger plus-geluidjes
* Hoera
* Fuchsia
* Roze
* Om 8 uur eruit
* Crap
* Ik ga naar bed.
* Essayer à dormir.
* Or something.
* Fucking French.
* Schlaf gut!
* Want Deutsch is toch zoveel beter
* Lawrence, shut up en ga slapen.
* Schizofreen
* No I'm not!
* Shut up!
* No, you shut up!
* That's it. I'm going to bed.
* post publiceren
* Nu!

dinsdag 4 december 2007

Duister, door The Dog of War

Verhaaltje dat ik ooit voor m'n nicht geschreven heb. Niet perfect, wel leuk.

Er klonk gemorrel aan de voordeur. Helena dacht eerst dat het haar kat was die z’n nageltjes wou scherpen, maar dit klonk eerder alsof er iemand aan het slot wrikte. Met slaperige ogen keek ze naar haar wekkerradio. Het was bijna drie uur, normaal gezien had ze nog vier uur vooraleer ze moest opstaan.


Het was een van die maanloze nachten waarop ze zich zo al niet helemaal gerust voelde. Het had veel te maken met de voorbije dag die ontzettend slecht afgelopen was. Haar ex-vriendje Michael had die dag al verschillende keren geprobeerd haar op te bellen tijdens het werk, hoewel ze hem al wekenlang had gewaarschuwd dat ze naar de politie zou stappen om een klacht voor stalking in te dienen. Tot nu toe was het echter tevergeefs. Daarenboven had ze weer een opmerking gekregen van haar baas omdat ze voor de derde keer die week te laat was. Hij wilde maar niet begrijpen dat ze als ongehuwde moeder nog bijkomende verplichtingen had. Haar zoontje, dat ze in overeenstemming met haar toenmalig vriendje Ludwig had genoemd, was ziek geworden en voor ze naar haar werk vertrok moest ze eerst een omweg maken via haar moeder die doorheen de dag op de peuter zou passen.


Het gemorrel hield op en om een of andere reden had ze het gevoel alsof de voordeur opengedaan werd. Een koude luchtstroom gleed langs haar arm omhoog. Het kon niet anders of er moest iemand het huis zijn binnengeglipt. Ze vloekte eventjes binnensmonds: ze had haar gsm op het salontafeltje laten liggen.

De spanning werd teveel, ze moest en zou weten wat er beneden gaande was. Zachtjes liet ze zich uit het bed glijden, zonder al te veel geluid te maken. De lenigheid die ze uit haar tijd als ballerina had overgehouden begon langzaamaan te tanen, maar deze keer spande zich tot het uiterste in. De gedachte dat er iets met haar zoontje kon gebeuren gaf haar de extra kracht die ze nodig had om door te gaan.


De deur van de slaapkamer stond vlak bij de trap en toen ze haar hoofd om de hoek draaide zag ze in het schijnsel van het nachtlampje, een goedkoop prulletje dat haar vader voor Ludwig had geïnstalleerd, een schaduw wegtrekken. Opeens kreeg ze een paniekaanval. Ze besefte maar al te goed dat het haar aan kracht ontbrak om de indringer rechtstreeks te confronteren. De enige overgebleven mogelijkheid die in haar hoofd opkwam was hem langs achter te vloeren. De paniek was weg, veranderd in vastberadenheid.

Voorzover ze kon horen was de indringer naar de woonkamer gegaan, wat het haar mogelijk maakte naar de opbergruimte te sluipen.


Toen ze nog samen was met Michael had hij ooit een fitnesstoestel gekocht voor haar verjaardag. Het onding was sinds hun breuk genadeloos naar de opbergruimte verhuisd en had sindsdien enkel nog maar gediend om de ruimte wat op te vullen. Tijdens het opruimen lagen de zware buizen vaak in de weg. Nu zouden ze voor iets anders voorbestemd zijn.

Ze kon een klein sadistisch lachje niet onderdrukken, ze had het perfecte wapen gevonden.

Na al die tijd in het kleine huisje had ze geleerd welke treden van de trap ze niet mocht gebruiken. De gewoonte die te vermijden had ze aangeleerd omdat het kraken haar zoontje wakker maakte. Terwijl ze gestommel hoorde bij de televisie, die in de verste uithoek van de woonkamer stond, sloop ze naar opbergruimte. Ze wist van die deur dat hij piepte. Haar vader had haar al verschillende keren aangemaand om olie in de scharnieren te gieten, maar tot nu toe had ze dat altijd al genegeerd.


Een schril gepiep klonk door het huis en ze kon boven Ludwig horen die langzaamaan wakker werd. Ze kon de indringer naar de woonkamerdeur toe komen stappen. Helena haalde even diep adem, het moment was aangebroken waarop ze moest toeslaan.

De gestalte verscheen in de deuropening. Ze kon zijn gezicht niet zien maar ze sloeg genadeloos toe. De indringer ging verbazingwekkend genoeg al na een slag neer en belande met een korte kreun en een zware bons op het tapijt. Boven klonk gekrijs, Ludwig was wakker geworden.

Met de fitnesstoestelbuis nog in de hand bewoog ze langzaam, haar ogen constant op het bewusteloze hoopje mens op de grond gericht, naar de lichtschakelaar.


Het licht deed pijn aan haar ogen, die intussen aan de duisternis gewend waren geraakt. Met haar ogen tot spleetjes geknepen keek ze naar zijn gezicht.

“Papa?”

IDF hoera hoera


serialno3817131

Voor alle mannen die wel een boontje hebben voor Israelische meisjes. Dit zijn IDF'ertjes (Israeli Defence Forces). Het Israelische leger bestaande uit zowel vrijwilligers als dienstplichtigen. In Israel geldt de dienstplicht voor zowel vrouwen als mannen. Mannen worden voor 3 jaar ingezet; vrouwen voor 2 (ze zouden hier in België nogal klagen!).
Maar enfin, mannen, enjoy enzo. Maar niet te veel ;)
Mp3-Answers

1.Put your music player on shuffle.
2. Press forward for each question.
3. Use the song title as the answer to the question even if it doesn't make sense. NO CHEATING!
4. Tag 10 people to play this game too.


+++

• How are you feeling today?
Coffee and TV - Blur

• How do your friends see you?
It Came Out of the Skie - Creedence Clearwater Revival

• Will you get married?
Better on Holiday - Franz Ferdinand

• What is your best friend's theme song?
Catholic Girls (with a tiny little mustache) - Frank Zappa

• What is the story of your life?
From the Inside - Alice Cooper (en die klopt nog ook!)

• What was high school like?
Woo Hoo - The 5.6.7.8's (klopt dus niet)

• How can you get ahead in life?
Mambo En Trompeta - Perez Prado

• What is the best thing about your friends?
Get Ready - The Rare Earth

• What is today going to be like?
Frank's Death - John Murphy (28 Days Later OST)

• What is in store for this weekend?
Slipping Away - Moby

• What song describes you?
While My Guitar Gently Weeps - George Harrison & Eric Clapton

• To describe your grandparents?
Roof is Leaking - Phil Collins

• How is your life going?
Strange Brew - Cream

• What song will they play at your funeral?
Thank You - Led Zeppelin (hier heb ik valsgespeeld :P Maar ik wil dat nummer op m'n begrafenis. Link)

• How does the world see you?
Going Down Slow - Johnny Winter

• Will you have a happy life?
The Union Forever - The White Stripes

• What do your friends really think of you?
Stone Blue - Foghat

• Do people secretly lust after you?
Born Slippy - Underworld (zou dat goed zijn?)

• How can I make myself happy?
To Be Young - Ryan Adams

• What should you do with your life?
Rock n Roll High School - The Ramones

• Will you ever have children?
Boom Boom - The Animals (hahahahahahaha :D)



Doe mij een plezier en post uw eigen resultaten bij de comments ;)

bleu, seignant, medium et à point

Of hoe een etentje met twee verrukkelijke dames een heuse opkikker kan zijn.

*wink*

feesje

zondag 2 december 2007

And now for something completely different...

"A day without blood is like a day without sunshine."

Lang geleden dat ik Full Metal Jacket nog n's gezien heb. Dit is een van die filmklassiekers die iedereen moet gezien hebben, vind ik persoonlijk. Stanley Kubrick is nu eenmaal een van die regisseurs die niets anders dan klassiekers gemaakt heeft. Seks, geweld en heel veel expliciteit, overgoten met een sausje van zwarte humor. En dat maakt Kubrick's films een must.
Wij onderscheiden in zijn repertoire ondermeer:
* Spartacus
* Lolita (de eerste welteverstaan, niet die van 1997 met Jeremy Irons)
* Dr. Strangelove or: How we blablablabla...
* 2001: A Space Odyssey
* A Clockwork Orange
* Barry Lyndon (al eerder vermeld in deze blog)
* The Shining
* Full Metal Jacket (uit 87 overigens)
* Eyes Wide Shut

Die laatste vond ik persoonlijk wat minder. Secks, secks, teh budsecks!
En Nicole Kidman en Tom Cruise kunnen mij sowieso al maar matig boeien. Hoewel ja, Collateral vond ik nog wel heerlijk ^^. Mister scientology, tssss.
Maar soit, om terug te komen op Full Metal Jacket: Het feit dat ik dankzij mijn voornaam wel vaker de naam "Gomer Pyle" hoor vallen, heeft het FMJ voor mij zowat een cult-klassieker gemaakt.

Gunnery Sergeant Hartman: What's your name, fat-body?
Private Gomer Pyle: Sir, Leonard Lawrence, sir.
Gunnery Sergeant Hartman: Lawrence? Lawrence what of Arabia?
Private Gomer Pyle: Sir, no sir!
Gunnery Sergeant Hartman: That name sounds like royalty are you royalty?
Private Gomer Pyle: Sir, no sir!
Gunnery Sergeant Hartman: Do you suck dicks?
Private Gomer Pyle: Sir, no sir!
Gunnery Sergeant Hartman: Bullshit. I bet you could suck a golfball through a garden hose.
Private Gomer Pyle: Sir, no sir!
Gunnery Sergeant Hartman: I don't like the name Lawrence, only faggots and sailors are called Lawrence. From now on you're Gomer Pyle.

En god, heb ik geluk dat ik kan zeilen :P

Maar ok, Dat is dus Full Metal Jacket, en dat is dus hetgeen waar deze blog totaal niet over zal gaan. *wink*
Na mijn monoloog naar de vrouwen toe mag het toch wel weer de "goede richting" uitgaan met deze blog zeker?

Ik moet koken. Eerste ingrediënten bij de hand zijn: drie kleine tomaten (geen trostomaten, eerder klein uitgevallen grote tomaten (ok, humor), een ajuin, champignons (blik), drie kleine gekookte aardappelen (patatten) en Griekse octopus (blik).
Welnu, opdracht voor vandaag (en probeer uzelf even in te beelden dat op de achtergrond "Eye of the Tiger" van Survivor te horen is):
Improviseer er iets smakelijks uit.
Geen idee of de octopus gebakken mag worden, maar zolang we het boeltje in de pan vochtig genoeg houden, hoeft dat ding gewoon te sudderen, en dan is het risico van aanbakken toch een stuk minder. (Musky... das ist Superaffengeil!!!)
En natuurlijk, wanneer al het improviseerwerk faalt, hebben we nog altijd de back-up: Chilli-sauce!!!!!! Met een brandende tong is het risico iets slecht smakend binnen te spelen nèt iets kleiner, want uiteindelijk proef je er toch niks van. (tip van de chef)
Rauwe octopus: Het ziet eruit als... geen idee eigenlijk. Octopus in stukjes zeker?
Het smaakt... yuuuuuuck.
1. Patatjes mooi in plakjes snijden en laten sudderen in de pan met wat olijfolie tot ze lichtjes bruin zien. Uit de pan halen.
2. Tomaten in blokjes snijden (vind ik leuker dan schijfjes). In de pan, even laten sudderen, en dan een scheut witte wijn en wat bakboter. Kwestie van de "saus" al een goeie smaak te geven. Omroeren.
3. De octopus toevoegen. Nu mag alles wel een tijdje sudderen. De octopus heeft van nature meer weg van rubber, dus het is een kwestie van het wat te laten opstoven om alles wat zachter te maken. Kruiden met peper en zout, knoflook, en een mix van Italiaanse kruiden.
4. De champgnons toevoegen, en even later de ajuin. Deze hebben niet lang nodig, dus niet voortijdig toevoegen. Aanvoelen!
5. Schikken op het bord en garneren met hetgeen bij hande is. In dit geval erwten :P (mijn garneerkunsten zijn niet super! Ik weet het).
Tip: Mocht het vocht voortijdig op zijn, naar voorkeur aanvullen met een mix van wijn en water. Maar NIET te veel.
Tip: Bij voorkeur witte wijn drinken. Dit is ideaal als voorgerecht, en bij voorgerechten is witte wijn een aanrader. Liefst iets neutraals. Niet te droog, niet te zoet, maar net tussenin (en liefst niet te veel ;) ).
Tip: Eet smakelijk! Ik heb het alvast gedaan! (no kiddin', het smaakte verrassend goed. Misschien in de toekomst de octopus nog wat langer laten sudderen. Maarrrrr het was echt een goeie maaltijd).

-------------------------------

Tijd voor de meest-gebruikte keywords (die naar mijn blog verwezen) van deze maand:

1. somebody wrote me a nasty letter lyrics
Otis Taylor blijft populair
2. dog of war
Zegt genoeg neem ik aan
3. lawrence deckx
That's me. Yippee Ka-yay, motherfucker!
4. wat betekent nessun dorma
--> Stop met idioot doen en ga naar Wikipedia. Nessun Dorma betekent: "Niemand slaapt"
5. anne foqué
Gefeliciteerd, u staat in de top vijf!

Raarste keywords:

1. hicham el mzairh
Ik ben geen VLD'er, but go Hicham, go!
2. hot marijke
Perverten! Das al eeuwen geleden dat ik daarover geschreven heb :P
3. led zeppelin csi
De title-track van CSI is "Won't Get Fooled Again" van The Who; niet Led Zeppelin!
4. vermenigvuldigingstafels
Hier heb ik nog niet eens commentaar op. HUH????
5. the dog etalage
Ik word blijkbaar al geëtaleerd. Good to know, good to know...

----------------------------------------

Net opnieuw begonnen aan de afleveringen van The Office (Britse versie, de Amerikaanse spreekt me niet zo aan).
God, ik blijf me gewoon ergeren aan David Brent (Ricky Gervais). Aaarghh, zo'n baas hebben is gewoon een hel op het werk. Ik kan Tim (Martin Freeman) echt geen ongelijk geven dat hij besloot naar het einde van seizoen 1 toe, om zijn ontslag (onofficieel) in te dienen. Hoewel ik hem niet volledig ongelijk kan geven dat hij mede omwille van Dawn (Lucy Davis) besluit te blijven (en natuurlijk promotie, maar daar letten we even niet op). Maar het blijft wel een argh-gevoel. David is echt het soort mens waarmee ik nooit overweg zou kunnen. Slaag die man toch gewoon een keer, hij verdient het! En Gareth ook natuurlijk (MacKenzie Crook). Gelukkig dat het na de Christmas-special (aka, laatste twee afleveringen) uiteindelijk nog goed komt voor Dawn en Tim, want twee seizoenen en twee extra afleveringen lang moeten wachten op een ontluikende love-story is gewoon te veel voor mij. (Spoiler-linkske). En ok, alhier eenen clip ter uwer plezier.



Mais soit, degenen die de dvd'tjes n's willen lenen: be my guest (want ik zie jullie allemaal graag natuurlijk :P)
---------------------------------

Airsoft is great. Ik blijf erbij. In de regen door een modderige bebost en beheuveld landschap lopen geeft alles nèt iets extra. Natuurlijk met inbegrip van het "recht op uw gat vallen aangezien ge constant uitglijdt". Maar dan nog gaf de koude en de nattigheid alles zo'n extra dimensie. En ik vraag me af... waarom... oh waarom... krijg ik zelf tussen de mannen die de coolste uniformen en de coolste replica's hebben, nog altijd het etiket "Rambo" opgeplakt. Niet omwille van m'n speelstijl, maar omwille van "the way I look". Met een zonnebril rondlopen, rifle in de nek en goedkeurende grijns moet ik er dan toch echt wel geweldig stoer uitzien :P (btw, ja, het was een compliment. Heb het zelf nog gevraagd om zeker te zijn :P). Maar ach, oordeel zelf (zonder zonnebril weliswaar. Het werd donker. Duh. En gelieve ook niet te letten op het vingertje op de trekker. Op dat ogenblik waren regulations iets waar ik het "schijt" aan had).
En natuurlijk Timotheus niet vergeten. Mijn "wingman" (die verdomme meer kills gescoord heeft DAN IK (betweter *kuch*). Maar hij heeft dat goed gedaan!).
Diep in de modder, met zand overal en de koude natte regen die in m'n gezicht snijdt. Fucked up... and I think to myself: "What a Wonderful World".

Anyway, nog veel te vertellen maar de blog wordt wat lang, dus hou ik dat tot de volgende keer.

Arrividerci!

zaterdag 1 december 2007

It is a Man's World

Liefste vrouwen

Voor een keer schrijf ik niet voor het algemene publiek, maar speciaal voor u.
Vooraleer ik doorga met de blog zou ik graag willen dat jullie eerst dit filmpje kijken, alwaar de geniale Dave Chappelle tussen zijn stand-up grappen over weed en nigga's ook wel n's een uitspraak doet die eerlijk gezegd blijft hangen.



Chivalry is dead... and women killed it.

Ik heb deze statement ooit als titel gebruikt voor een blog, maar deze keer wil ik er n's volledig op ingaan.
Chivalry is dead. En dat, beste dames, is volledig aan jullie te danken. Dankzij jullie is het nog onmogelijk voor de man om zich naar de etiquette te schikken en u als vrouw te behandelen zoals het hoort.
Ik ben voor emancipatie, daar kom ik ook volledig en eerlijk voor uit. Maar dat neemt niet weg dat een man als ik (en dat ligt deels aan m'n opvoeding) het moeilijk vindt om sommige principes uit de weg te gaan.
U mag gerust weten dat zelfs het betalen van een (eerste) drankje voor mij nog altijd als iets heel ongemakkelijks overkomt. Dat mag in de meeste oren wel klinken als iets heel banaals, maar voor mij is het gewoonweg een kwestie van principe. Vanuit mijn overtuiging als man is het volledig "not-done" om een eerste drankje te laten trakteren door een vrouw. Het hoort eigenlijk gewoon niet. En natuurlijk valt zoiets niet te weigeren. Ik kan in de meeste gevallen echt geen nee zeggen (voor ik weer negatieve reacties krijg). Maar toch...
Ok, om het even niet enkel bij drankjes te houden, even een goed voorbeeld.

Senegal. Dorpje. Activiteit: batikken. Het volk daar verdient er nog een centje aan, en ik heb weer een leuk tafellaken om cadeau te doen thuis. Werk gedaan. Intermingling tussen de bevolking en de toeristen (sorry, maar hoewel ik m ervoor schaam ben ik ginder slechts "toerist" geweest).
Senegalese vrouw is in het proces van het rechtstaan om haar stoel aan mij af te staan. Met gebarentaal maak ik haar duidelijk dat dat niet moet. Opeens krijg ik commentaar van een van de teamleden of ik "te veel schrik en te verlegen ben" om te willen gaan zitten ( ik ga geen namen noemen).
Laat het mij voor eens en altijd duidelijk zijn, lieve vrouwen. Ik ben nog liever een man met principes die de rest van de dag recht blijft staan, dan de een of andere hypocriete luie "strandsloefer" die zn vuile dikke vette reet daarop neerploft met de wetenschap dat de vrouwen die daar aan het werk zijn meer hebben aan een rustpauze dan jij.
Dan vraag ik mij af, beste vrouwen, is zoiets dan zo abnormaal? Is de wereld al zo gedegenereerd dat iets puur eervol en chivalrisch beschouwd wordt als deviant?
Blijkbaar zijn we een richting uit aan het gaan waar een man geen man meer kan (of zelfs wil) zijn. Het begrip "emo" is daar de laatste nieuwe halte van.
Kijk, het feit dat man en vrouw qua denkwijzen and such dichter bij mekaar liggen dan ooit, mag dan voor wel hip-hoi zijn, maar u vergeet 1 ding: Vrouwen komen van Venus, mannen van Mars en blijkbaar vinden Martianen het tegenwoordig leuker om als Venusiaan te denken en te handelen; dan Martiaan te blijven en een heilig respect te hebben voor de bevolking van Venus.
En ik zal m'n best doen om daar voor te streven (with God as my witness, mocht ik erin geloven tenminste) en dat zal ik blijven doen zolang mannen vrouwen slaan (u spreekt mij maar n's aan over het "Marktrock-avontuur van 2 jaar geleden), zolang het bij mannen aan respect ontbreekt voor vrouwen, en zolang vrouwen gaan verkondigen dat alle mannen klootzakken zijn omdat het hun mankeert aan respect. En geef mij verdomme af en toe de kans om u allen te behandelen als prinsessen. Jesus Christ. Op m'n erewoord, en in tegenstelling tot de meesten is dat van mij nog HEILIG (hallelujah).

En aan alle mannen: It is a man's world... it is a man's world... but it wouldn't be nothing, nothing without a woman or a girl.

Bon, Lawrence geeft cursussen aan beginners over etiquette, hij geeft een inzicht in zijn eigen erecode (waar hij heilig aan vasthoudt) en na afloop krijgt u, beste man, een eigen persoonlijk diploma-certificaat toegereikt. Reserveer tijdig, want het zal een stormloop worden!

Mais soit, even wat frustraties afgereageerd. Genoeg erover. Ik stop er weer even mee. De volgende blog zal wel weer in de lijn van de vorige blogs staan. Dit was even een tussendoortje. En ik laat u achter met een foto van mij. Kwestie van ook n's wat "whory" en stoer te doen.
Tip: zet ondertussen ook even de laatste nieuwe track van Lawry FM op. Kwestie van ook n's naar goeie muziek te luisteren.