If I leave here tomorrow, would you still remember me?

Examen gehad. Het ging weer nie.

Ik ga er echt nie te veel over zeveren, maar het ligt echt allemaal aan m'n eigen, vooral de laatste dagen. Blijkbaar leidt mn uitstelgedrag en dat gebrek aan motivatie ertoe dat ik momenteel echt nie meer de zin vindt om hard te studeren.

Maar het zal veranderen! Op dit ogenblik zit ik in de bib, bekomend van het kut-examen, en ik ga seffes wat zitten studeren. Niet persé hier, maar liefst op een rustig plekje. Had het weer nog meegevallen vandaag, dan had ik nog op een bankje aan de Demer kunnen zitten, maar het ziet er niet naar uit dat dat voor de komende dagen (of toch alvast het einde van de examenperiode) zal zijn.

Op dit moment realiseer ik m ook dat ik al heel de examenperiode dezelfde deftige kleren aanheb. Ze worden natuurlijk in tussentijd ook gewassen (het zou anders maar degoutant zijn), maar ik mis jeans. Echt waar. Ik wil opnieuw een goeie ouwe jeansbroek dragen. Deze broek valt ook nog wel mee, daar niet van, maar ze is gekocht in de periode toen er nog 7 kilo extra aan m'n lijf hing, dus op dit ogenblik kan ik de deur niet uit zonder gordel. Die broek bolt daarnaast ook nog n's ferm op :D

Hmmm, ik heb nog niet verteld over de pre-vertrek-vergadering van Senegal. Eigenlijk heb ik m wat betreft die reis de voorbije dagen niet echt al te veel mee bezig gehouden, buiten dan de inspuitingen 'n stuff. Maar nu zo bekeken, denk ik wel dat alles relaxed gaat verlopen. Blijkbaar bestaat de groep uit twaalf, begeleider bijgeteld. Hoewel dat concept begeleider ook weer zo relatief is als iets natuurlijk. Noem 'm desnoods de "dorpsoudste" ofzo. Daarnaast drie mannen en acht vrouwen. *slik* Weet ge wel :P

Ach, we hebben het graag genoeg. En zolang er nergens gekrijst wordt om een spin dood te doen of ne neger weg te jagen (ok, hoeveel commentaar ga ik op die uitspraak krijgen :p) is er geen probleem. Ik probeer de laatste dagen ook na te denken over wat ik eventueel nog zou moeten aanschaffen om mee te nemen, maar tot nu toe kon ik echt niks bedenken. Ik ben gewoon goe!!! Haha.

Heb het ook n's gevraagd of ik m'n Bergen PLCE backpack mocht meenemen, aangezien die in de kleurtjes van het Britse leger is, maar das ook geen probleem schijnbaar. Hopelijk word ik ginder nergens opgepakt voor "spion". License to Kill. vodka martini, shaken not stirred.

"Do you expect me to talk?"

"No, mr. Bond, I expect you to die!"

Maar die rugzak wil ik echt nie achterlaten. Hij heeft mss maar 50 euro gekost (normaal 200), maar het is nen 100-liter, en tot nu toe de meest coole rugzak ooit. En gene nagemaakte brol!

Original! Very good price!

Maar enfin, dat zijn zowat weer de beslomeringen van de voorbije dagen. Goh, dit gaat toch wel ècht chill.

Het regent blijkbaar weer. Shit

------------------------------------------

Track van de dag:

Lynyrd Skynyrd - Free Bird

Eigenlijk de track van m'n leven, maar ik kon op dit ogenblik niet echt op iets anders komen. Een van de beste rockplaten ooit.

Pff, wat valt er meer te zeggen... southern rock... track 8 op de (Pronounced Leh-'nerd 'skin-'nerd)-cd, NATUURLIJK in mijn bezit. Staat ook nen demo op cd 2 btw.

-----------------------------------------

Thoughts for today:

- Ik had geen wijde boxershort mogen aandoen.

- Ik heb honger en slaap

- Ik ben een sloor

- Niks geloven van wat ik denk ;)

Deze vind ik ook nog wel leuk

Flogging Molly - Drunken Lullabies (met dank aan ED paar jaartjes geleden)

Dog of War

Eerste pagina van verhaaltje waaraan k ooit ben beginnen schrijven. Have fun with it.

Het heden. 2 augustus 2012, Oost-Azië

De regen trommelde op de stukken vezelplaat op het dak van de stal. Een bloedspoor stroomde over het beton traagjes naar buiten. Sergeant Lawrence “Curtis” Deckx die zich in een van de hoeken rechtop had gezet wist dat de kansen dat hij het levend zou halen miniem waren. Doc had de grootste stukken granaat met een klemschaar uit z’n dijbeen kunnen halen, maar sommige schilfers zaten simpelweg te diep. Hij gromde even. Dit was niet de manier waarop alles had moeten lopen.

Het konvooi dat enkele uren daarvoor nog bestond uit 6 Iltis-jeeps, met daarin de 25 man van het eerste peloton verkenners, was uit mekaar geslagen door gericht artillerievuur. Vlak naast de wagen waarover sergeant Deckx het bevel had, sloeg een granaat in. De gunner, eerste soldaat Kurt Smets die achteraan in de wagen met zijn minimi de omgeving afspeurde, was op slag dood. Hijzelf zat in de passagierszetel achter de MAG[1] met zijn been naar buiten zwaaiend. Granaatschilfers hadden zich in zijn dij en bovenbeen geboord. Voor het zwart werd voor zijn ogen, zag Lawrence het bebloede lichaam van Kurt over de rand van de wagen vallen.

Toen hij even later opnieuw wakker werd, lag hij tegen een boom vlak naast de weg. Zijn been was verbonden maar hij besefte zelf wel dat het bloed dat doorheen de verbanden sijpelde niet veel goeds voorspelde.

Enkel de voorste jeep zag er nog min of meer onbeschadigd uit, hoewel de achterklep naar de vaantjes was. Buiten Lawrence bleken nog zes mannen gewond geraakt, waaronder sergeant-majoor Hendrik “Rik” Pauwels, die een gapende hoofdwonde had. Rik behoorde samen met de kapitein tot de oudsten van het peloton en werden daarom een beetje als vaderfiguur beschouwd. Hoewel de sergeant-majoor al een beetje grijzend begon te worde, dronk hij nog elke dag z’n glaasje Smeets. Nu lag hij half onderuitgezakt tegen de jeep, terwijl een van de hospikken zijn hoofd verbond.

De situatie zag er voor het eerste peloton allesbehalve rooskleurig uit. Kapitein Luk Corvet bevond zich als pelotonscommandant gelukkig in de eerste iltis, en zag daarom het hele gebeuren vanop een afstand gebeuren. Hoewel de schok voor iedereen enorm moest zijn geweest, was hij de eerste om initiatief te tonen door de bewusteloze Lawrence uit de wagen te trekken en weg te slepen. Om luchtsteun kon hij bovendien onmogelijk vragen. De regio stond vol gecamoufleerde luchtafweerinstallaties en schouderlanceerbare hittezoekende raketten. Toen eerder dat jaar de eerste geallieerde vliegtuigen gronddoelen wilden bombarderen in het gebied, waren de verliezen enorm geweest. De coalitie-top besliste onmiddellijk om alle plaatselijke luchtaanvallen tot een minimum te beperken en het aan de landeenheden over te laten om deze installaties te localiseren en te vernietigen. Het was de voornaamste reden waarom zijn peloton zich op dit ogenblik zo diep in vijandelijk gebied bevond. Ieder van hen wist maar al te goed dat in een noodsituatie niet kon gerekend worden op een helikopterextractie of een luchtaanval. Maar ach, het was een risico waar ze allemaal mee hadden leren leven. Het was de moeite niet waard om te beginnen zagen en klagen.

“Laat de doden hier achter! Jullie weten dat we het anders nooit zullen halen. Hopelijk worden ze zo snel mogelijk opgepikt zodat ze zo snel mogelijk in België kunnen begraven worden.”

De Kapitein keek even rond en hield zijn blik even gericht op Lawrence. “Right. Ik weet dat we de laatste dagen weinig slaap hebben gehad, maar de jeep is gereserveerd voor de gewonden. Rik is er duidelijk erg aan toe en heeft onmiddellijk medische verzorging nodig. De rest van het peloton zal de toch naar de meest vooruitgeschoven basis te voet afleggen. Het is een afstand van om en bij de 60 kilometer, zonder enige dekking vanuit de lucht, maar het is onze enige kans”. Lawrence bewonderde hem wel. De kapitein was iemand die recht door zee was en altijd duidelijk liet merken waar het op aan kwam. Hij was twee jaar daarvoor weduwnaar geworden. Het had hem alleszins harder gemaakt.

Lawrence wist dat hij als gewonde mee in de iltis kon zitten, maar hij weigerde echter zelfs na aandrang mee te rijden. Zijn trots won het, zoals gewoonlijk, van z’n verwondingen. De jeep was trouwens toch zo al overladen. Hij verbeet de pijn, vroeg hospik Smeyers, ook wel ‘doc’ genoemd, de wonden wat strakker aan te binden en hinkelde even later mee met de overblijvende soldaten, terwijl de iltis in de verte verdween.

---

[1] FN MAG (Mitrailleuse d'Appui General): Zwaar machinegeweer, geladen met 7.62 mm NATO-kogels.

In dit geval wordt het peloton geleid door een kapitein. In theorie gebeurt dat door een luitenant. Heeft u commentaar daarop?
Live with it...

Leave No Man Behind, part 2

Het is voorbij. Eindelijk. Ik kan opnieuw leven.


4:30 - Ik sta op.
6:15 - Ik kom aan in Neder-Over Heembeek
Loze fiche invullen over wat ik hier kom doen. 'nuf said.
Van de 20-25 kandidaat beroepsvrijwilliger/onderofficier/officier aanwezig, zijn er blijkbaar slechts drie-vier vlamingen. Aan de praat geslagen met Tom, afkomstig uit Sint-Truiden en toekomstig stormfussilier. Het soort waar ik later de baas mag over spelen, hehehe.
7:15 - Invullen van een persoonlijke fiche voor de psycholoog.
Daarna moet ik met het groepje Vlamingen categorie N1, wachten op het eerste psychologisch gesprek. Ik ontmoet een kandidaat Officier-jurist uit Gent. Een rechtenslet dus, maar desondanks nog vriendelijk ook.
Uiteindelijk volgt dan het zogenaamde "vertrouwelijke gesprek" dat zo'n 30-45 minuten duurt (niet op de klok gekeken). Normaal gezien vertrouw ik psychologen voor geen haar, maar dit is voor het goeie doel, dus vertel ik wat ik kan.
Nadien... de beruchte vragenronde in het computerlokaal, bestaande uit 434 vragen. Kan ik voor een publiek spreken, zou ik graag werken als verpleegster(?) en ben ik gefascineerd door vuur. Zo'n vragen dus.
Dat is zowat het einde van de psychologische proeven.

Medische dienst.
De controles...
Omkleden in sport-tenue en aanmelden bij het secretariaat waar ik een steekkaart krijg. Er dienen 7 controle-posten afgegaan te worden. hoera hoera.
Eindelijk het toilet gevonden.
Controlepost 1: RX-room oftewel röntgenfoto's laten nemen. Controle van de rug en de heupen. tien foto's, diverse onozele positie's, dat soort dingen.
Controlepost 2: Plassen in het potteke. Shit, ik ben juist naar het toilet geweest. 5 minuten lang in de wc gestaan, daarna mij maar verontschuldigd met de woorden "sorry, maar het gaat momenteel niet". Doorverwezen naar nummer 4, en daarna nog n's terugkomen.
Controlepost 4: Ogentesten. Ik moet op "een bank" gaan zitten. Ik zie even verder de man van Gent zitten, dus ik daar ff naartoe. Komt verpleegster uit wachtlokaal. "Excuseer meneer, kom is terug!" Ik keer terug. "Ziet gij niet wat hier opstaat? Ge moet HIER zitten" Ik ga zitten. "ok dan (= bitch)". Helaas blijkt het die verpleegster te zijn die mijn eerste ogentests moet afnemen. Ik heb het al van de eerste seconde verkorven. Dieptezicht en kleuren allemaal ok, maar blijkbaar is mijn verzicht in al die jaren schandalig hard afgenomen. "Draagt gij een bril?". "ehm, nee". "Ja maar, ge had dat moeten regelen voor het hier aankwam hè". Wel eh, ok ( = Bitch X 2)
Tweede ogentest bij een dokter die eventuele correcties aan de ogen regelt, wat gelijk staat aan het uittesten van lenzen e.d. Hoewel hij mij verwijtend aankijkt en erbij zegt van "ge weet toch dat ik u hiermee onmiddellijk kan afkeuren?", mag ik toch door. Het meest beangstigende moment van de dag. Ik keer terug naar nummer 2
Controlepost 2: Ik heb er een stuk of 5 plastieken bekers water opzitten. Het plassen lukt, eindelijk! Vol trots trek ik verder naar nummer 3.
Controlepost 3: De oren-, neus- en keeltesten. De orentesten zijn misschien wel de meest lastige van de hoop. Hoge tonen zijn geen probleem, maar sommige lage tonen zijn zo laag dat zelfs mijn hartslag en de bewegingen in het kotje naast mij het geluid overstemmen. Heel logisch zeg ik dan.
Ik blijk geen stoppen te hebben in de oren en geen gaatjes. want ik poets regelmatig m'n tandjes hoor! Eat that.
Controlepost 5: aha, das gewicht und die lengte. Voor een metertje 85 weeg ik 85 kilo, dus zit ik binnen het vooropgestelde bmi-gehalte. Het dieet heeft z'n doel bereikt. vetgehalte 13,5; wat ook binnen de normale criteria is. Eigenlijk zit ik wat dat betreft relatief goed hè. Buiten alle verwachtingen om.
Controlepost 6: Meneer doktoor. Eindpost. Het finale-verdict.
Uiteindelijk is de monoloog niet meer dan een overlopen van de steekkaarten met daarbij commentaar als "goed, goed, goed, goed, misschien nog een beetje afvallen hè, goed, goed, goed, goed" en dan opeens "maar toch nog een bijkomende urine-test".
HÈ??? Bijkomende urine-test??
Zodus, terwijl iedereen klaar is met de andere tests en ze allemaal naar het restaurant gaan, mag ik terug naar nummer 2. Op dit ogenblik ben ik leeg vanbinnen.
Controlepost 2: "Aha, ik zie het al. U heeft een beetje teveel eiwit in de urine. Op zich slechts een minimaal probleem, maar de dokter zal een nieuwe controle-test willen". Eiwitten mogen blijkbaar niet voorkomen in de urine, of toch in een minimale hoeveelheid. Ik heb het weer zitten... 6 plastieken bekertjes en een half-uur durend gesprek met de aanwezige dokter later, slaag ik erin opnieuw een nieuwe hoeveelheid te produceren in het bekertje. Opnieuw hoera! Of toch niet. Het eiwitgehalte is minder, maar nog altijd aanwezig. Dokter schrijft briefje voor andere dokter, probleem opgelost.
Controlepost 7: Secretariaat. Ik ga eerst even hier langs. Blijkt dat de dokter van nummer 6 vertrokken is. Geen probleem, ik mag exclusief langs bij de hoofddokter van de afdeling. Verdict: bloed in de urine. Mij een raadsel van waar het komt, maar ik mag verder. Medische dienst, algemene conclusie: goedgekeurd.
Ik word onmiddellijk verdergestuurd naar de fietsproef.

Fietsproef: Ik ben "le dernier". Goed om te weten. De fietsproef bestaat erin om te fietsen met een per minuut opbouwende weerstand, voor een maximum van 8 minuten 50. Mijn conclusie na de test: ofwel ben ik goed, ofwel zijn sommige kandidaten gewoon slecht. Als ik verhalen hoor van mensen die na zes minuten moeten stoppen, terwijl ik die volle 9 minuten aan een constante 80-85 toeren deed. Wel, dan weet ik het nie meer. Het charmeerde wel toen ik te horen kreeg "zijt gij perongeluk wielrenner?"
"Ehm, nee :S"

Douchen, aankleden, heel dieie rommel. Wanneer ik buitenkom en de rest van de Vlamingen tegenkom, krijg ik te horen dat de cafetaria praktisch gesloten is. Welja, dan klop ik maar op m'n kin en ga ik later kebab ofzo halen.

Teruggekomen in de centrale hal word ik verdergestuurd naar het computerlokaal voor bijkomende tests voor onderofficier. Hopla, gedaan, ik opnieuw naar het secretariaat. Verdergestuurd naar een ander secretariaat, waarna ik de keuze krijg om mijn verplichte tests onderofficier nu te doen of op een andere datum. Ik beslis ze nu te doen. Zo gezegd zo gedaan, opnieuw naar het computerlokaal. De onderofficier die van dienst is ziet mij met plezier terugkomen.
*Kijkt naar collega*
"Hij is hier al terug sè"
*ik grijns*
"Ik kom hier gewoon graag hè"
Technische tests, verplicht voor alle kandidaat onderofficieren, zowel technisch als niet-technisch. Zoals verwacht bak ik er niks van, net zoals alle niet-technische onderofficieren. Het is niet de bedoeling om te slagen in deze tests, gewoon om geen nul te halen. Logisch als wat toch? :)

Opnieuw naar het secretariaat. De dag is bijna ten einde. De eindfase is weer een gesprek waarin alles overlopen wordt. Een uitstekend hier en daar, maar blijkbaar moet ik gedelibereerd worden voor de psychologische test (de 434 vrage). Wtf? Ik ben gewoon "anders". Kan ik daar veel aan doen? ;)
Maar ok, mezelf niet te veel zorgen in maken. Opnieuw naar het secretariaat. Kopietjes van documenten gekregen. Normaal gezien is alles ten einde.
Ik doe de deur open, stap naar buiten en zie dat de zon schijnt. Het eenvoudigste deel is ten einde.

The End

Leave No Man Behind

18/06/2007 --- D-2

Nog twee daagjes te gaan tot de fun begint. Nog twee daagjes... 48 uur of 2880 minuten.
*Paniek*
Uiteindelijk denk ik wel dat ik nu gesteld ben. Alles beetje in orde, behalve dat buikje :P
Maar ik kan met de beste wil van de wereld op die tijd echt geen six-pack kweken. Dus laten we het er maar bij. Het staat sympathiek :P
Het regent, hier en daar het gerommel van donder. Slecht voorteken? Geen idee. Wat ik wel weet is dat om een of andere reden iTunes het vertikt om cd's te branden. Geluk dat ik nog een ander programma heb kunnen downloaden, maar vraag me niet waarom dàt wel werkt. Maar soit, de twee cd's van "The Acoustic Album" werken toch. Hoezee Hoezee.

Waarom ik die cd('s) heb? Gewoon... Beetje moderne muziek doet ook geen kwaad in het repertoire van een rocker. Zelfs als er hartjes op de cover staan. *grijns*

Morgen examen Geschiedenis van de Britse Eilanden. Voor vandaag mis ik ècht de zin om nog verder te studeren. Morgenvroeg alles nog n's zes keer herhalen ofzo (cursus is belachelijk klein), en dan zou dat in principe moeten lukken. In principe wel, want bij mij is zekerheid even twijfelachtig als de seksuele voorkeur van Roegiers. ok, dat had ik maar beter NIET gezegd.

Momenteel vollop sjieken aant kauwen (kauwgom, mentos POWERgum in dit geval. Vooralsnog veel gum, weinig power). Bezigheidstherapie. 'nuf said.


D-1: Vanwege accute slapeloosheid stel ik de rest van de blog ff uit tot 20ste-21ste. Aye?
Dankjewel

The Green Mean Fighting Machine

Normaal gezien zou ik er niet over praten, maar wat maakt het uit.
Twee weken geleden woog ik een gezonde 93 kg, iets waar m'n vader nu op antwoordde dat "dat niet kan". Nu, op dit ogenblik zit ik op 84.5 kg, wat neerkomt op een gewichtsverlies van 600 gram per dag. Uiteindelijk verwezenlijk ik dingen waar de gemiddelde Weight-Watcher stikjaloers op zou zijn. De andere kant van de medaille is wel dat ik momenteel wat eten en drinken m'n eigen momenteel veel moet ontzeggen en dat ik daarnaast tot 3-4 uur per dag train (lopen en fietsen). Ik besef zelf dat het niet gezond is, maar er is gewoon geen andere optie. Als ik er wil geraken, dan moet ik dit doen. Ik ben moe, echt moe, maar zelfs na de 20ste mag het niet stoppen.
Voordeel is wel dat momenteel al m'n nieuwe broeken veel te groot zijn.
Dat is zowat mijn bekentenis voor vandaag. Don't worry, de deadline is er bijna. Nog even kleine kantnota: Doe niet na wat ik doe. Dit is een fameus drastische manier om gewicht te verliezen. Er zijn veel plezantere manieren.
Gisteren m'n vaccinatie gaan halen tegen gele koorts, in Antwerpen. Aangezien het "zonder consultatie" is, betekent dat dat de kans groot is dat ge meer dan een uur moogt wachten vooraleer ge aan de beurt komt. Twee dokters aan het werk. Die van mij blijkt ge-emigreerd te zijn uit India en heeft nog een authentiek Indisch accent! De vaccinatie heeft geen nevenwerkingen, dus ik zit safe.
Antwerpen ziet er even goed/slecht uit als gewoonlijk. Niet echt mijn soort stad dus, hoewel het traditioneel de stad is van m'n voorouders. De *trots* is er wel natuurlijk. Alsmede door de 'Paon Royal', de taverne tussen de Elisabethzaal en de ingang van de Zoo van Antwerpen. Normaal gezien zou ik daar ooit nog n's moeten binnenkomen, ondanks het "sjieke" karakter van desbetreffende taverne. Gewoon om een stukje traditie verder te zetten you know.
Maar ach, dat is iets voor later. Als ik nog n's terugkom in Antwerpen *wink*.

Ik begin echt een voorliefde te krijgen voor Britain's Got Talent. Zoiets zouden ze ook in België moeten hebben, want deze format is nèt iets origineler en meer fun dan Idool.

blabla

Prachtige "Circle" van aflevering 23 van seizoen 2 van That 70's Show

Kelso: You should really go to church Eric, 'cause God... he sees everything. That's why I live my life good and pure.
Eric: Kelso, you were dating two girls at the same time.
Kelso: Yeah, but God didn't see that. It was in my van and we all know he can't see through lead.
Fez: I want to get into a religious arguement, but my God can kick your God's ass.
Hyde: God is dead, man. Said so in Time Magazine.
Leo: No man... I sat next to God in the bus once. He told me the meaning of life, and then he gave me a pretzel.
Hyde: So what's the meaning of life, man?
Leo: Eh... Yeah... I guess I should've written it down.... But it was a good pretzel, man!
Eric: Maybe this life doesn't even matter, you know. Maybe we're not even here. Or no... maybe I'm here... but you're not! ....... hello??
Kelso: You know what the best thing God ever made was? BOOBS!
Fez: Yes! And God said: let there be boobs... and then there were boobs. Hihi
Hyde: Hey, if God is all-powerful... can he make a boob so big that even he can't lift it?
Leo: That's a good question, man! I'll ask 'em next time I'm on the bus.

Goddamn, er bestaat geen betere serie dan That 70' Show




edit: derde keer gaan lopen vandaag. Man, ik heb het gevoel dat ik moet overgeven. ik heb tot nu toe m'n snelste tijd gelopen op de zes kilometer ooit, maar ik voel mezelf echt niet goed.*fuck*

----------------------------

Muziek voor vandaag:

CCR - Fortunate Son

Eigenlijk heb ik die voorliefde voor John Fogerty en CCR in het algemeen overgeërfd van m'n moeder, aangezien zij er een echte fan van was (inclusief het gaan naar de optreden van John Fogerty hier in België). Zelf heb ik nog niet de kans gehad om hem live te zien, maar de volgende keer sta ik er!
Fortunate Son heeft vooral een speciale betekenis aangezien het echt een van die authentieke Viëtnam-oorlog deuntjes is, naast vb. Painted Black van The Rolling Stones.
Normaal gezien zouden hier in de kelder nog platen van CCR moeten liggen, maar ik zal na de examens wel n's gaan kijken.

Even terzijde: zij vond John Fogerty altijd "ne knappe vent". Ik laat het aan u over om daarover te oordelen.


----------------------------

Thoughts for today:

• Vliegen en muggen hebben nog altijd de neiging om mijn gezicht als doel te gebruiken terwijl ik aan het lopen ben.

• Ik heb honger.

• Joke, natuurlijk meende ik da nie. Seffes voel ik mij al beledigd omdat gij u beledigd voelt omdat ik dat gezegd heb. Dan zijn we alletwee beledigd en das ook geen doen hè. :)

Voila, speciaal voor u nog dit!!!
Voor al de rest die dit leest: De eerste die "sloef" ook maar durft uitspreken, die gaat er echt nie goed van zijn. :P HAHA.

D-5

Come on, you sons o' bitches...

...Do you want to live forever?
(Dan Daly, Battle of Belleau Wood, 06-06-1918)

Ik had n's zin om die quote te gebruiken :)

De twee gespreksonderwerpen van de laatste dagen:

• De verkiezingen. Wil ik daarom erover praten? Nee.

Laat het ons er gewoon op houden dat ik mij profileer als socialistisch. Genoeg gezegd.

• Examens? Dat van vandaag ging "ongeveer". Wil ik erover praten? Nee.

Zoals met alle examens doe ik dingen die ik gewoonlijk niet doe. Tegenwoordig is dat Stargate SG-1 kijken. Geen idee waarom eigenlijk Stargate, maar eh... Richard Dean Anderson is toch zoew ne knappe vènt èh. Ok, ik lach er maar mee. Uiteindelijk is het gewoon een coole serie om naar te kijken. Daarnaast hou ik het ook, zoals gewoonlijk, bij British comedy. Opnieuw de "Spaced" serie uitgekeken.
Eigenlijk blijf ik die serie constant aanraden aan de mensen. Gewoon omdat hij echt wel fameus grappig is. En het is met Simon Pegg en Nick Frost, en dat zijn vooralsnog m'n twee favoriete Britse comedy-acteurs.

Spaced seizoen 1 en 2

Ach, verslaving aan Britse series is nog zo slecht niet.


Volgend punt.
Ik heb gisteravond om een of andere reden recente foto's zitten bekijken van de plaatsen waar ik vroeger woonde/naar school ging in Duitsland. Normaal gezien doe ik zoiets wel vaker, maar nu is er weer een site opgedoken die nèt iets uitgebreider is. Ik zal 'm niet posten, want uiteindelijk is zo al niemand er mee. Het is op zich al pijnlijk genoeg om eerlijk te zijn. Opeens moeten realiseren dat al die herinneringen van vroeger weggevaagd zijn. In dit geval door brand, afbraakwerk, Duitse jeugd en nieuwe woningblokken. Wel eh... ja... ge snapt ze wel. Vroege identiteitsvorming herleid tot noppes.
Ach, kan gebeuren :)
Nostalgie *slik*

Maar ok, om het allemaal ietsje "ludieker" te maken heb ik, op aanvraag, enkele fotootjes opgezocht uit mijn vroegste levensjaren. Alhier de 4 beste:

-Ik ben altijd al avontuurlijk geweest, weet u...-
en blijkbaar heeft de wasmachine al gedraaid ook :P


-Zelfs toen konden ze mijn gat al kussen-
oftewel: de naaktfoto's van Lawrence
Hééél exclusief :P

-Ontzag voor de Duitse Sint-
My god, ik zag er toen zelfs nog schattig uit :P

Bij deze foto had ik maar 1 gedachte:
-Oh... My... God...-

Anyway, nog ander nieuws... Ik heb echt wel last van m'n knie nu. Bij het fietsen voel ik het niet bepaald, maar bij het lopen is het echt pijnlijk. Ik kan m'n loopschema voor de volgende dagen helaas niet wijzigen, maar ik kan het wel inkorten als het moet. *vloekt*

-------------

Iets wat de voorbije dagen iets geweest is wat ècht indruk op mij heeft gemaakt dan is dit het wel

Link

Op zich ben ik niet echt "into" opera, maar waw, echt waw.

-------------

Muziek van vandaag:

Joe Strummer and the Mescaleros - Minstrel Boy

Oorspronkelijk een Iers liedje geschreven door de Ierse dichter Thomas Moore (en ja, er zijn meedere personen in de geschiedenis die die naam gedragen hebben ;) ).
Nu wordt het vereenzelvigd met het Ierse leger en aanverwanten (zoals in het Amerikaanse leger).

Originele versie, compleet idioot filmke

Mooie versie van de klassieke melodie

Joe Strummer kennen sommige mensen wel als de lead-singer van The Clash, gestorven in 2002.

-------------

Thoughts for Today:

- Seffes moet ik al echt gaan denken dat ik onder de sloef lig bij Joke. Maakt het mee... maakt het mee...

- Leren voor Britse Eilanden. Geen zin. Bah! 'nuf said.

- Er lopen veel te veel mensen rond die mijn naam blijkbaar niet kunnen lezen en uitspreken. Maar wat wilt ge. Marginale driehoek. Du'uh.

- Deze blog werd opgedragen aan juffrouw JV (nu content? ;)

- Ik ben gemeen. *hihi*

D-8

Hey Joe...

...where you goin' with that gun in your hand?
(Jimi Hendrix - Hey Joe (1967) )


Momenteel heb ik even genoeg van Beleid en Instellingen van de VS. Raar volkje, die Amerikanen. Veto's hier, veto's daar, veto's overal. En dan heb ik het niet over de krant.
Daarnaast ben ik momenteel nogal *moe*. Eigenlijk heb ik gewoon zin om erin te kruipen (het is kwart voor negen).
Vandaag twee keer 8 km gedaan en dan nog wat gefietst. En ooooh, ik ben eekhoorns tegengekomen :P

Om het ff op zn idioots te zeggen:

OOooooohh, LOOK! Ze Chipmunkz, chipmunkzzzzzzz!!!! Oh noes!!! They're soo awesomooooo! LOLOLOLOLOLOLOLOL!

tot zover mijn idioots. Gimme a break for a sec, k? :P

De negende vandaag, dat betekent dat ik nog maar elf dagen heb om "in form" te geraken. Zal ik er geraken? Wie weet hè. Ik heb er momenteel zelf echt geen idee van. Het enige wat ik wel weet is dat ik lichte kramp heb in mn rechterbeen. Er liggen hier crèmes en van die rommel, maar die vertrouw ik dus niet. Heb ze niet zelf gekocht btw.

Mocht ik dit gebruiken, het zou nogal lachen zijn. :P



Ben naar de dokter geweest. Een van de grote shocks uit m'n leven gehad. Ik moet anti-malaria-pillen nemen. Wat ze er niet bij vertellen is dat die ondingen niet goeikoop zijn.
Voor een pakje van 8 kost het makkelijk 45 euro(!!). Ik moet er in totaal 24 nemen. In dat geval is de rekening snel gemaakt. Bijkomend probleem is dat ik dat uit eigen zak mag betalen. Is gelijk aan ferme hap uit het persoonlijke budget is gelijk aan kin kloppen de volgende maanden.
Dankuwel malaria-mug!! Ik haat muggen elke dag meer en meer.


----------------

Muziek van de dag:

The Jimi Hendrix Experience - Hey Joe


Hèt nummer waar ik het meeste naar geluisterd heb vandaag. 'Nuf said.

-----------------------

Gedachten van vandaag:

- Enrique Iglesias heeft ne kleine pik (het woord alleen al)! en hij heeft het zelf gezegd! Hilariteit alom. Voor degenen die 'm niet kennen: zanger, zoon van geweetwel, en lief van Anna Kournikova.


- Ondanks het feit dat ze anders beweert, is het filmpje van Anne Foqué op youtube geen beschamend ding. Ondanks alle blabla dus ;)

- Firefox heeft de laatste tijd wel meer de neiging om vast te lopen. *oerkreet*

Cry Havoc...

...And Let Slip the Dogs of War. ('Caesar' by W. Shakespeare, act III, sc. 1, 1601)

10 voor 1 's nachts op de dag die officieel de "twee weken voor de beslissing" zou kunnen heten. Toevallig is het vandaag ook weer 63 jaar na D-Day.
De benen gaan verrassend genoeg nog altijd mee, hoewel... die allergische reacties die ik week geleden had blijken zich nu vooral op mn benen te concentreren. Naast het feit dat de zijkant van mn knie weer mooi gezwollen is, doet het nog fameus pijn ook. Maar geen probleem. No pain, no game/gain. Ik ben er nog altijd niet uit welke variant nu de officiële is.
Momenteel, om even aan de "examenstress" te ontsnappen hou ik mezelf nuttig bezig door mn iTunes-lijst wat op te frissen. God, ik ben echt wel freaky wat die playlist betreft, mocht ge dat nog nie weten. Perfectie über alles? Maar ik durf nu al eerlijk bekennen dat ik niet meer zonder mn iPod zou kunnen. Niet zonder muziek in het algemeen eerlijk gezegd.


Laatste nieuws: ik ben blijkbaar homofoob :) Meer uitleg ga ik er nie over geven (tenzij ge erachter vraagt natuurlijk), maar hilarisch is het wel.



Eigenlijk vandaag weer zo'n typisch voorbeeldje van dingen die wel vaker gebeuren, maar vooral bij mij:
Gepland om vandaag naar de dokter te gaan om daar te gaan vragen naar mijn inspuiting tegen Gele Koorts die ik moet hebben voor ik vertrek naar Senegal. Dus 's avonds tegen half 7 stap ik vol goede moed naar de dokter. Aangekomen hangt er een papier op de deur met daarop: Uitzonderlijk op dinsdagavond 5 juni GEEN consultaties. Toppunt noem ik zoiets...

-----

kwart na 6 s'avonds op dezelfde 6de juni. Ik mis echt de goesting om naar den dokter te gaan vandaag :P
Blame my uitstelgedrag.

Danger Danger! High Voltage! tralalalala
- van Electric Six, 2003

Al hele dag Beleid en Instellingen van de Verenigde Staten bezig, al de hele dag nectarines aan het eten en water aan het drinken. Bweurk. Ik ga seffes lopen, de eerste keer voor vandaag. Vandaag ook uitgeslapen tot... half twaalf. Jawel, half twaalf!!! Moet ik mij daarvoor schamen?
Why should I? :P Ik ben echt exhausted momenteel. Ik moet gewoon recupereren zolang ik de kans krijg.

Maar ok, das alvast genoeg geschreven voor vandaag. Foert!
En dan nu maar gaan lopen. Recupe is voorbij ;)

HUT HUT HUT! ON YOUR FEET

hip hop hippedee hop
Let me hear your left foot drop
It sounds so good, it sounds so fine
Now let me hear it one more time!!


---------------

Muziek voor vandaag:

The Sex Pistols - God Save the Queen



Gereleased in 1977 en een typisch voorbeeld van Punk Rock.
ECHTE Punk Rock welteverstaan. Voor er mensen beginnen zeveren over de hedendaagse "punk rock".
Ik heb er al discussies over gehad. Punk Rock van tegenwoordig is GEEN Punk Rock. Wat het dan wel is?

POP PUNK

Daarvoor wil ik de mensen verwijzen naar naar het (uitstekende) artikel over Pop Punk op Wikipedia:
Link

Maar soit, God Save the Queen is echt wel een prachtig nummertje :)


---------------


Gedachten van vandaag:

- Om een of ander reden moet ik veel te vaak boeren vandaag *burps*

- Lawrence, stop met vloeken. Das slecht voor uw gezondheid, en ge komt er niet onmiddellijk van in den hemel terecht.

- Metteko, een dialect-woord dat toch iedereen zou moeten kennen :P

Heeft Lawrence z'n Mojo terug? Verbazingwekkend!

Maandag 4 juni, bijna half 3, eerste blog. Lawrence waagt zich aan de mainstream...

Eigenlijk niet meer dan een manier om m'n (zoals u aan de titel van het geheel kan zien) gedachten te ordenen, maar daarnaast ook om de mensen die ik minder spreek te laten weten hoe het gaat. Dit natuurlijk met de voorwaarde of u al dan niet wilt weten hoe het met mij gaat. :)

Voor de mensen die zich mochten afvragen wat ik met mojo bedoel: Het gaat hier NIET om de Austin Powers' versie. Het is gewoon dat om een of andere reden ik opnieuw de energie heb om meer te doen dan ik lange tijd gewoon was. Vroeger kon ik het om bij wijze van spreken fysiek gewoon "door te blijven gaan". Een echt goeie omschrijving kan ik niet echt vinden. Noem het gerust über-motivatie of zo.
Maar waarom...
Ik heb gisteren te horen gekregen dat bij de proeven in het Defensiehuis gebleken is dat ik niet tot "de besten" behoorde. Nu ja, zo'n uitspraken moogt ge natuurlijk met een fikse korrel zout nemen, maar het betekent alvast dat ik bij de volgende proeven in Neder-Over Heembeek extra goed m'n best zal moeten doen.



Niet dat ik nu onmiddellijk begin te panikeren. Ok. Eigenlijk panikeer ik wel. De enige manier om toch iets of wat zeker te staan, is door mezelf fysiek gewoon extra in te zetten. Lukt dat? Tot nu toe wel. Het is niet zomaar iets om te doen voor de fun. Dit MOET gewoon lukken. En al val ik de avond van de twintigste dood neer, dan doe ik dat tenminste toch met de wetenschap dat ik er alles aan heb gedaan om zover mogelijk te geraken. Ik moet er gewoon op letten dat ik niks overbelast, want dan is de moeite ècht voor niks geweest, en dan sta ik nog nergens.
Waarom ik nog geen woord gerept heb over de psychologische testen? Ik mag dan misschien wel een verwarde geest zijn, maar dat betekent daarom nog niet dat ik niet zou slagen voor psychologische tests. Ik heb er in m'n leven al meerdere gemaakt. Dit is nu niet bepaald het punt waar ik schrik voor zou moeten hebben.
*Zucht*. Lawry, stop met nadenken.

Ik heb m'n mojo (hopelijk) terug.
Geen probleem.

Don't worry, be happy. Bobby McFerrin kon het toch schoon zingen hè.

D-16

--------



Muziek van vandaag: The Who - Pinball Wizard

Misschien wel het meest bekende liedje van Tommy, de musical geschreven door Pete Townshend in 1969 en verfilmd in 1975 (zowel cd als film in mijn bezit, mwhoeha!).

Maar op zich biedt de cd natuurlijk wel meer dan enkel maar "Pinball Wizard". Denk maar aan slogans als "See Me, Feel Me, Touch Me, Heal Me" die meermaals blijft voorkomen.
En wie kent nu niet de Tommy Ouverture die afgesloten wordt met:

"It's a boy, Mrs Walker, it's a Boy. It's a boooy, Mrs Walker, it's a booooy. A SOOOON!! A SOOOON!!!! A SOOOOOOOOOON!!!"

Ok, het ziet er wel fameus hilarisch uit. *grijns*

Anyway, het is en blijft wel een persoonlijke aanrader. Mijn persoonlijke "The Who - aanbevelingslijst" ziet er als volgt uit:

1. Who's Next (1971)
2. Tommy (1969)
3. Quadrophenia (1973)


--------

Thoughts for today:

• Ever = Mannelijk zwijn (Eber in het Duits (zo beter?)).
  Dus everzwijn = zwijnzwijn?
  (het is al een oude èn ze is flauw, I know)

• Gaan wortelen en sla echt samen?

• Achterlijke kutmuggen. Ga een ander steken en laat mij gerust.

• Filmgeschiedenis is nog wel een leuk vak om te leren :)

• Reacties zijn altijd welkom. Ik KICK op reacties