Il est retourné

Ok, hier zijn we dan weer met een nieuwe blog (en het begon tijd te worden ;) )

Eerste punt op de agenda: nieuwe blog-enquête. Aangezien blijkbaar sommige mensen (*kuch*) blijkbaar de nood voelen om mede-inzeg te hebben in de nieuwe blog-pin-up van Dog of War, mag u, mijn liefste lezer, zelf beslissen dewelke u het mooiste vindt.
Het blijft een pin-up overigens, toch voor de komende weekjes :P
Het is esthetisch mooi en het past bij de titel (en ik beloof de komende weken geen army-stuff meer in m'n blog te zetten, als dat geen mooi compromis is! (sorry Timotheus :P) ).

Maar ok, alhier de kandidaten (klikken op de afbeelding voor "groter" beeld):

1. D-Day

2. Ranger

3. Marine
4. Special Forces
5. Air Force

Maak uw keuze, en laat het een goeie zijn! Alle foto's komen overigens van de website wwww.bawidamann.com
De combinatie van de zogenaamde "old-style" pin-up met een modern tintje vind ik persoonlijk heel mooi.

---------------------------------

Eigenlijk wou ik de politiek in deze blog zover mogelijk achterwege laten, maar aangezien de situatie in dit land echt te marginaal voor woorden begint te worden...
Aan alle zogenaamde Vlaams Belangers en andere extreem-rechtsen in dit land heb ik maar 1 ding te melden: De eerste die Vlaanderen als onafhankelijk durft uit te roepen schuif ik met plezier een vlaggenmast met de tricolore in zn vuile rechtse reet. Ik mag dan misschien wel bestempeld worden als "linkse rat", maar van sommige dingen moeten ze afblijven.


"Seek always to defend your nation, your family, and those to whom you believe worthy of loyalty."

Sommigen zullen wel weten waarover het gaat.


---------------------------------

De nieuwe blog-muziek wordt "Fool for the City" van Foghat (en nee, geen "fuckhead").
Waarom? Gewoon goeie ouwe biker-muziek. Deze track dateert overigens van het gezegende jaar 1975 (midden van de seventies, wat kan er in hemelsnaam misgaan?).

(hmm, en van welke film zou dit kunnen zijn?)

---------------------------------

Ok, ik moet van de computer weg, dus een volgende blog komt er snel aan!!!

Zemlyanka

The fire is flickering in the narrow stove
Resin oozes from the log like a tear
And the concertina* in the bunker
Sings to me of your smile and eyes

The bushes whispered to me about you
In a snow-white field near Moscow
I want you above all to hear
How sad my living voice is

You are now very far away
Expanses of snow lie between us
It is so hard for me to come to you
And here there are 4 steps to death

Sing concertina, in defiance of the snowstorm
Call out to that happiness which has lost its way
I'm warm in the cold bunker
Because of your inextinguishable love.

Russisch lied dat populair werd in de periode dat het Duitse leger bij Stalingrad omsingeld werd (+/- november 1942). Het is, bij wijze van spreken, de Russische tegenhanger van het Duitse Lili Marleen.

*soort accordeon

The Minstrel Boy

Minstrel Boy op banjo. Ben het al een jaartje ofzo geleden al tegengekomen, en dit MOET echt in m'n blog.

Waar gaat de tijd naartoe?

Het was me het dagje wel weer vandaag. Eindelijk nog is naar Leuven. Is ondertussen ook al weer sinds Beleuvenissen.
Vandaag. Mit Herr Benny.
Eerste belangrijke punt van de dag.

Benny: Hebt gij al gegeten?
Ik: Ja. Gij?
Benny: Ik nog nie.
Ik: Wel, er kan altijd nog wa bij.
Benny: Naar den Alma. Maar dan wel Alma 2.


In Alma 2 naar het menu kijken. Maar in de ooghoek iets herkenbaars. Lawrence doet een van z'n moves. De "op-de-stappen-terugkeer"-move.
"Is da Joke?"
"Shit, das Joke"
"En Geert en Annette"

-Hartelijk terugzien. Of toch tenminste de overrated-versie daarvan.
-Eerste gedachte: "Seffes gaat die echt nog denken dat ik haar stalk"
-Ach, uiteindelijk maar eten gaan halen. Grote mensenmassa, en dat voor een maandagmiddag in de vakantie.
-Ik: Dude, echt veel te veel volk jom, ik ga hier echt nie staan aanschuiven. Broodje.
Benny: Ok, das goe. Of beter: kebab
-Als het over kebab gaat kan ik onmogelijk nee zeggen.
-Naar buiten, deuxième rencontre avec la groupe.
-Omweg naar Vesalius. Onderweg "la groupe" maar gewoon laten gaan. Anders moest de kebab te lang op zich laten wachten.
-In Vesalius kebab gaan eten.

Daarna uiteindelijk het beste idee van de dag: Cinema!
De cinema-traditie in eer houden door eerst in de Match inkopen te gaan doen. Annette tegengekomen. Haar in het ongewisse te houden. Het werd nèt iets te scary.
Daarna cinema. Enige goeie film op het menu bleek Ratatouille te zijn.
Wie zat er aan de kassa? Undine! (voor degenen die haar niet kennen: het lief van David)
Net terug van een half jaartje Zuid-Amerika. Maar daar later (misschien) meer over.

Voor de filmliefhebbers: Hoewel Ratatouille een Disney-film is, en ik het niet echt voor Disney-films heb (zie een van de voorgaande blogposts), vond ik deze film bij momenten ècht lachen. Dus u weet het: kijken!
En daarna maar lekker naar huis teruggekeerd.
God ja, leuk ontspannen dagje.

Voor ik het vergeet: Nieuwe muziek!
Deze keer geen soundtrack, noch rock, maar degelijke goeie muziek.
Nina Simone met "Who Knows Where the Time Goes". Liedje dat ik in Senegal meermaals 's avonds heb opgezet wanneer ik alleen was. Alleen al omdat het geweldig "indrukwekkend" is.
En dat wil ik graag met mijn medemens delen natuurlijk.


Van haar album "Black Gold" uit 1970. Ik hoop echt dat ik niet de enige ben die aanvoelt dat Nina Simone in haar live-nummers echt zo'n persoonlijke "kracht" kan steken die eigenlijk uniek is. Ach, het is om stil van te worden.

Deze post is net iets te laat om tot 20 augustus gerekend te worden. Maar ach, dan maken we er toch maar twee grote op nen dag hè. nèh.

PS: en toch wil ik weten hoe dat examen nog geweest is :P

Spreekwoordelijke "hart onder de riem"

Ik doe even mijn bijdrage voor de examenperiode die begonnen is:

aan allen.

Damn French...

We houden het kort vandaag.

Ik heb vorige nacht een van de raarste dromen van het jaar meegemaakt. En niet persé om wat er zich in afspeelde...
Hij was helemaal in het Frans.
Het soort dromen dat ik dus absoluut niet graag krijg. Absoluuuut niet graag.
en dat Frans doet me opeens denken aan twee vertalingen (raar maar waar) van het Nederlands naar het Frans die ooit gemaakt werden en waarover ik heb gehoord. Noem het gerust Urban Legends, want ik heb geen mogelijkheid om ze naar waarheid te peilen. Het eerste komt trouwens van m'n vroegere wiskunde-leerkracht die dit ooit te horen had gekregen van een collega die Frans gaf, die les gaf aan een klas Handel. Maar soit:

* In volle vaart
- En plein canal
* De Duitsers zijn de vijand.
- Les Germains sont le viande.

Ok, zo slecht ben ik zelfs nog niet. Mochten er mensen zijn die nog zo'n dingen weten, verwittig mij maar ff. Dan kunnen we nog n's lachen. Het doet me wel wat denken aan mezelf aangezien ik al het woord acheteur en vendeur door mekaar gehaald had. Afgang is het wel.

Iets anders... (ik ben het Frans beu, comme toujours... shit)

Ik heb me voor het eerst in lange tijd even laten verleiden tot het luisteren naar Klezmer. Het meest essentiële element (de basis) van de Yiddische klezmer-muziek is de viool, hoewel ikzelf ook wel het gevoel heb dat er in deze modernere tijden andere instrumenten altijd maar meer de bovenhand krijgen, zoals ondermeer de klarinet. Ik ben geen specialist, dus er echt veel over uitwijden kan ik helaas niet. Maar op zich vind ik het wel prachtige muziek. Blij en droevig die mekaar telkens opnieuw aanvullen. Eigenlijk onverklaarbaar.
Doet me denken aan een gebeurtenis vier jaar geleden
**Flashback**
Lawrence zit een koosjer kip-gerecht te eten in een Joods restaurant in Wroclaw. De kip smaakt hem absoluut niet. En dat heeft alles te maken met een nogal "aparte" dressing. Hij schuif het bord van hem weg, wat niet bepaald zijn gewoonte is. Opeens stappen in de ruimte twee mensen binnen. Een man en een vrouw. Hij met viool, zij met kontrabas. Zo'n muziek en zo'n performance is gewoon onvergetelijk.
**Einde Flashback**
Ik heb het altijd al voor zo'n muziek gehad eerlijk gezegd. Qua wereldmuziek is er bij altijd zo'n soort 'Drang nach Osten" geweest. Misschien ligt het wel aan mijn Duitse oorsprong (lol-etje).

Budapest Klezmer Band

En zo zit ik hier te typen, met een trippel naast mij. Wederom de alcoholieker te wezen. La-chaim!

Om het even (héél even) over de politiek te hebben: de koning is goed bezig. The King lives!*

De filmliefhebbers onder ons kan ik aanraden om naar Barry Lyndon te kijken van Stanley Kubrick, uit 1975. Het acteerwerk op zich is "statisch" te noemen, maar de filmisch kwaliteiten van Kubrick in deze film zijn "waw". Het heeft daarom ook meer dan terecht een Oscar gekregen.
"Alcott used three f/0.70 lenses developed by Zeiss for NASA for use in the Apollo moon landings, which Kubrick discovered in his search for a lens that could film in low-light situations. The super-fast lens allowed him to shoot scenes lit with actual candlelight with an average lighting volume of only three candlepower. In fact, the film features the largest lens aperture in film history."
En dan mag ik al zeker niet vergeten dat de muziek van deze film prachtig is. Ierse volksmuziek afgewisseld met klassiek.
Over "history" gesproken: deze film speelt zich af vanaf het gezegende jaar 1750. Duels, romantiek, redcoats, ... love it :P
Beetje zoals Hornblower, maar minder braaf.

Aldus, filmliefhebbers, luister naar mijn goede raad.
En download ook even Sarabande van Händel. Dan krijgt u alvast een impressie van het niveau van de film. Wink wink.
Historisch: speelt zich af in volle 7-jarige oorlog (1756-1763).

Vrouwen zijn toch zo vreselijk raar. Ga nooit een discussie aan met een vrouw, want ze zal altijd (noodgedwongen?) dingen aanhalen die niks met het onderwerp te maken hebben om toch maar de discussie te kunnen winnen. Zot word ik ervan.

Anyway, genoeg voor vandaag
Ciao Ciao


Btw, vanaf morgen wss nieuwe muziek

*Elvis is net 30 jaar dood. Maakt het mee, maakt het mee...

Vakbibliografie aka "Dope"

Grootste deel van de werken die in mijn bibliotheek te vinden zijn.

2000 jaar Moderne Oorlogvoering
* Frank Decat
Afghanistan Country Study Handbook
* NATO
Band of Brothers
* Stephen E. Ambrose
Bastogne: De Slag om de Ardennen
* Michael Tolhurst
Beeld en Balkan: Srebrenica
* B. Naarden
Black Hawk Down (Eng. en Ned.)
* Mark Bowden
Blackwater: The Rise of the World's Most Powerful Mercenary Army
* Jeremy Scahill
Bravo Two Zero
* Andy McNab
Caesar's War Commentaries
* Gaius Julius Caesar
Combat Surgeons
* John Laffin
Counter Sniper Guide
* US ARMY
D-Day
* Stephen E. Ambrose
D-Day 1944
* Robin Neillands & Roderick de Normann
De Hel die Europa Heet
* Peter Schrijvers
De Leeuw van Vlaanderen
* Hendrik Conscience
De periode na 1945
* Cpt. Nopens, KMS
De Tweede Wereldoorlog
* Luc de Vos
De XIXe eeuw, de 1ste Wereldoorlog en de Russische Revolutie
* Henri Bernard, KMS
Deception in War
* John Latimer
General Patton: A Soldier's Life
* Stanly P. Hirshon
Ghost Force: The Secret History of the SAS
* Ken Connor
Guerilla Warfare
* Ernesto 'Ché' Guevara
Heroes, U.S. Army Medal of Honor Recipients
* Barrett Tillman
Het Interbellum
* Henri Bernard, KMS
Het Verval en de Ineenstorting van de Nieuwe Orde
* Henri Bernard, KMS
Historieën
* Herodotos van Halicarnassos
History of the Peloponesian War
* Thucydides
Il Principe
* Machiavelli
Illustrated Manual of Sniper Skills
* Mark Spicer
In the Name of Rome
* Adrian Goldsworthy
Inside Delta Force
* Eric L. Haney
Internationale Betrekkingen van 1815 tot Heden
* Luc de Vos
Jane's Special Forces Recognition Guide
* Ewen Southby-Tailyour
Jarhead
* Anthony Swofford
Keizers van Rome
* Suetonius
Krijgspolitiek
* Robert D. Kaplan
Les Belges en Coree 1951-1955
* Lt. Gen. Albert Crahay
Les Quatres Bras - 16 juin 1815
* Alain Arcq
Mei '40 (België)
* Peter Taghon
Militaire Ethiek
* A.H.M. van Iersel
Militaire Kentekens
* William Fowler
Moderne Oorlogen Winnen
* Wesley K. Clark
Mijn Oorlog
* Colby Buzzell
NATO Chronology
* NATO
NATO Handbook
* NATO
NAVO: Partnerschap en Samenwerking
* NATO
On War and Leadership
* Owen Connely
Out of Nowhere - A History of the Military Sniper
* Martin Pegler
Pegasus Bridge
* Stephen E. Ambrose
Rainbow Six
* Tom Clancy
Red Storm Rising
* Tom Clancy
Rising '44: The Battle of Warsaw
* Norman Davies
Romance and Legend of Chivalry
* A.R. Hope Moncrieff
SAS Commando
* Andy McNab
Seekriegsgeschichte
* Alfred Stenzel
Shadow Warriors: Inside the Special Forces
* Tom Clancy & Gen. Carl Stiner (ret.)
Small Unit Leadershop: a Commonsense Approach
* Dandridge M. Malone
Soldier Five
* Mike Coburn
Soldier's Manual of Common Tasks STP 21-1-SMCT
* US ARMY
Survival: The SAS Handbook
* John Wiseman
Tactics of the Crescent Moon: Militant Muslim Combat Methods
* John H. Poole
Terugblik op D-Day
* Martin Bowman
The Battle for Kuwait
* Tom Clancy
The Battle History of the US Marines
* Col. Joseph H. Alexander
The Civil War and the Wars of the 19th Century
* Brian Holden Reid
The Eye of War (Words and Photographs from the Front Line)
* John Keegan & Phillip Knightley
The Last Valley: The Battle of Dien Bien Phu
* Martin Windrow
The One that Got Away
* Chris Ryan
The Oxford Book of Military Anecdotes
* Max Hastings
The Oxford Companion to Military History
* Richard Holmes
The Reason Why: The Fatal Charge of the Light Brigade
* Cecil Woodham-Smith
The Roman Army
* Vegetius
The SAS Fighting Techniques Handbook
* Terry White
The Spartans
* Paul Cartledge
The Illiad
* Homeros
The U.S. Army Leadership Field Manual
* The Center for Army Leadership
The Ultimate Basic Training Guidebook
* Sgt. Michael Volkin
Tien Dagen tot D-Day
* David Stafford
U.S. Army Ranger Handbook
* U.S. Department of Defense
United States Marine Corps
* Chester G. Hearn
US Marines (Marine Expeditionary Force)
* Tom Clancy
Vom Kriege
* Carl von Clausewitz
We Were Soldiers Once... And Young
* Lt. Gen. Harold G. Moore
What Every Person Should Know About War
* Chris Hedges
Zoeklicht op Rommel's Nederlaag
* C. Stubbe

Bony

Das sicherste Mittel, arm zu bleiben, ist ein ehrlicher Mensch zu sein.

Arbre Magique

oensdag eindelijk Kristof nog n's teruggezien, aangezien het ondertussen al sinds juli vorig jaar geleden is dat we mekaar nog gezien/gesproken hadden. Op zich is heel die tussenliggende stilzwijgende termijn al schandalig genoeg op zich, me dunkt. Maar dat is nu al lang vergeven en vergeten. Mijn eerste woorden waren overigens "Kristof? Gij leeft nog?". Anyways, boven pot en pint (alleen pint in dit geval. Carlsberg) lang zitten praten over dit méér dan bewogen jaar.
Understatement.
Duidelijk.
Met z'n 'discobaar' :P, onze plaatsjesdraaier. Hah! Toch alvast goed nieuws dat de commercie nu eindelijk op dreef begint te komen. Even een linkje naar de website:


Sluikreclame. Gotta love it. (no shit, Sherlock :D )
Natuurlijk (ja Benny, ja) kwam het gesprek weer op Rutger terecht. In mijn ogen is het praktisch ondenkbaar dat er mensen zijn die hem niet kennen, aangezien hij zowat de meest overweldigende persoon van het Westelijk halfrond is. Met zijn meter 93 en (vier jaar geleden) 115 kilogram een kolos. De Kolos van Aarschot. Een heel excentriek persoon (understatement, ooehh. en hopen dat hij dat nie als beledigend opvat, want anders ben ik binnen de dag dood). De anekdotes die ik zou kunnen vertellen... man man.
Zo herinner ik me nog levendig een van de eerste weken van de tweede semester in het vijfde middelbaar. de "team-building"-dag (onze school was nogal fancy wat stuff als dat betreft. Om over die 'new-age' bezinningsdag maar te zwijgen). Maar zodus. Een van de eerste proeven was om in de kruipkelder van het schoolgebouw (had ooit nog iets te maken gehad met de verwarming overigens) in het donker een paar zaken te vinden. wat die dingen waren ben ik intussen al vergeten (zo levendig herinner ik me het blijkbaar niet meer).
Tot An (klasgenootje) opeens zegt "hé, ik voel hier iets". De vlezige massa bleek toe te behoren aan Rutger die op de grond lag. Hij was met zijn hoofd tegen een van de horizontale (betonnen) balken aan het plafond 'getoekt'. Rutger KO. Team-building-dag zonder Rutger. Dat waren nogal eens tijden...
Maar Rutger is en blijft nog altijd een goeie vriend. Hij heeft mij verschillende keren (al dan niet fysiek) verdedigd, I still owe 'm daarvoor. En durf niks mis zeggen over die gast, want ik plak u met even veel plezier met uw hoofd tegen dat computerscherm.

Rutger in het gezegende jaar 2004

Momenteel studeert hij nederlands, geschiedenis en nog iets. Voorzover ik weet (= van horen zeggen) heeft hij een heel aparte, maar doeltreffende manier van lesgeven. En u mag er zeker van zijn dat dat fameus autoritair moet zijn, met heel veel strafwerk.

Good ol' Rutger. Ik heb gewoon vreselijk veel compassie met die leerlingen.
Heb ik al verteld dat hij ooit n's een keer op mij is gaan zitten toen ik in een zetel lag. En dat zitten moogt ge wel héééél letterlijk nemen. Het enige dat ik op dat ogenblik kon uitbrengen was "Ik krijg geen lucht meer". Zoals u allen wel kunt concluderen is het vanaf toen enkel maar verder bergaf gegaan met mij...
Als Kristof dit leest, en natuurlijk hoop ik dat dat zo is: we houden die reünie van het Triumviraat wel ergens in september ofzo?

Helaasch was er gisteren niet bepaald veel interessants te melden. Er is gewoon NIKS interessants gebeurd dat de moeite waard was om te vermelden met u allen (en al de rest in deze blog wel ofzo?). Buiten dan het feit dat ik de auto (weer maar n's) vanbuiten en vanbinnen gewassen heb. Dat ding verzamelt modder aan dezelfde snelheid waarop Roegiers het woord "euh" uitspreekt in de les (insider-joke (joke van grap, Joke)).

Anyways. Speciaal om de auto een wat frisser geurtje te geven ben ik vandaag een geurverfrisser gaan halen, of hoe die dingen ook noemen, in Unikamp. Voor degenen die onbekend zijn met het begrip "Unikamp": Groooote winkel. Combinatie van Gamma, speelgoedwinkel en meubelcentrum. Te vinden in Aarschot, en blijkbaar hebben ze nu zelfs een vestiging in Hasselt (of all places...).
De keuze was groot. Maar om een of andere reden besloot ik toch maar niet te kiezen voor die belachelijke boomvormige ondingen met de naam "Arbre Magique". Uiteindelijk maar gekeuzen voor een soort mini-bijenkorf-achtig-ding. Iets blauws overigens. En het droeg de naam "Océan". Waarom hebben al die dingen Franse namen. Bij Franse schoonheid moet ik nog altijd denken aan Gauloise-rokende vrouwen met okselhaar en een beginnende snor op de bovenlip (sommige mensen gaan mij zoooo haten met die uitspraak :P ).

Muziek van vandaag. Nèt iets anders dan gewoonlijk. De muziek van het clipke dat u zo meteen zal zien is afkomstig uit de komische musical "Annie get your Gun". Oorspronkelijk uit 1946. Met in dit geval in de hoofdrollen Jack Barrowman (Amerikaans/Schots acteur en zanger) en Ruthie Henshall (Brits actrice en zangeres). Zeer goeie performance. Echt wel. Ik vermeld er eveneens bij dat de heer Barrowman 39 is. En eerlijk gezegd zie ik dat er niet aan. En hij is een van de steunpunten in de Britse holebi-gemeenschap.

Allé, u hoort het al. Het is eens iets anders ;)




LEES NIET VERDER INDIEN U PACIFISTISCH AANGELEGD BENT EN/OF NIET VAN MILITAIRE ZAKEN HOUDT!!!!!!!! (= normaal bent)

Gisteren op National Geographic Channel een docu tegengekomen over contractors in Irak. Eigenlijk nogal verrassend voor mij aangezien ik altijd dacht dat dat kanaal vooral docu's gaf over natuur en geschiedenis, maar soit. Het ging op zich over een Brits bedrijf, maar natuuuuurlijk moesten ze Blackwater USA er weer bij betrekken. De pure subjectiviteit was gewoon degoutant. Bah!
Voor gewone mensen hebben die gasten misschien wel een even groot goddelijk statuut als de eerste beste Special Forces-operator (ok, ik weet dat de term "operator" enkel gebruikt wordt voor 1 SFOD-D en een beperkt aantal zogenaamde 'werknemers' van de US Gov., maar ik vind even geen ander woord).
De nieuwe huurlingen. Hah. Het zal. Mocht Erik Prince (oprichter BW USA) gene extreem-rechtse republikein zijn, veel geld hebben van zenne papa en daarmee persoonlijke vriend zijn van Doublejoe junior, dan had het nooit zover gekomen. Niet dat ik iets heb tegen de installaties in NC. Verre van zelfs. Zelfs het SIE is al op bezoek geweest. Dat is zowat het grote pluspunt aan BW USA. Het feit dat het over een gigantisch private trainingsgebied beschikt waar veel geld in kan gestopt worden, vind ik super. Maar er zijn zoveel negatieve punten aan het geheel, waar blijkbaar niemand op kijkt..
Ach, lees gewoon "Blackwater: The Rise of the World's Most Powerful Mercenary Army" en ge zult wel verstaan wat ik bedoel.
Weetje: een contractor in Irak verdient dagelijks(!) 600 dollar. Maar een levensverzekering is zeker en vast geen overbodige luxe (understatement, zeker in hun geval).
Indien mensen lekker willen discussiëren over Blackwater, e.d. U weet de specialist zitten :P


General Contract Requirements:

• Must be willing and able to deploy for 6 months.
• Must be a U.S. Citizen, proof of citizenship is required.
• Weight must be proportionate to height.
• Must maintain a neat and clean appearance.
• Must be in good health and pass a physical test.
• Most positions require ability to obtain/maintain a secret or higher clearance.
• No history of major illness or mental disorder.
• Must have an Honorable Discharge and DD-214 (afzwaai-document).
• No felony, violent crimes, spouse or child abuse convictions(NO WAIVERS)
• No personal bankruptcy or significant credit problems with past seven (7) years.

Verdoemenis

No salvation for the damned
No feast for the poor
A long way from heaven in this desert, I deplore
I spend little time smiling due to carrion, I inure
As we march we recite
No salvation for the damned
No feast for the poor

(Michael Embrich)

Risotto, Couscous en Regen.

Vooraleer aan mijn dagelijks gezever te beginnen:
Nu er weer een paar dagen verstreken zijn is het opnieuw tijd voor een nieuwe Lawry FM. In dit geval zelfs geen 1, maar 2 tracks!
En welke dan?
Twee tracks uit twee verschillende series. Twee series waarover ik in deze blog al uitgebreid heb verteld. En laat het ons erop houden dat die twee tracks de afsluiter zijn van dat gezever. (opnieuw te vinden op mijn "website" users.pandora.be/lawrencelot)
Maar onthoud allen: John Williams is en blijft 'The Soundtrack-God'. (Klik)


Recept voor Risotto (4 personen):

Ingrediënten
400-500 gram korte korrelrijst
1 liter water (kan variëren naargeland verdampingsproces)
2 blokjes bouillon (liefst runds)
olijfolie
100 gram hesp-blokjes (mag ook spek zijn)
peper en zout
1 glas witte wijn
2 tomaten
2 teentjes knoflook
1 pot
2 pannen (1 grote + 1 kleine)
1 pollepel (hoe noemt zoiets ook in deftig nederlands?)
1 spatel

Het proces:
1. Laat het water koken in een pot koken en doe er de bouillonblokjes in. Zet ondertussen een pan op het vuur. De knoflook in stukjes snijden, in de GROTE pan doen en fruiten met de olijfolie (voor de beginnelingen: het fruiten van de knoflook is dit even laten "bakken" zodat de aroma's van de knoflook vrijkomen).
2. De rijst in de pan met het knoflook doen en even laten bakken (!), wat dus betekent dat er niet onmiddellijk (twee d's en twee l'en) water aan mag worden toegevoegd.
Daarna met de pollepel kokend bouillonwater opscheppen uit de pot, net genoeg tot de rijst net niet volledig onder water staat.
Eventjes betekent in dit geval een minuutje ofzo.
Daarna met de spatel omroeren. VOORZICHTIG omroeren welteverstaan. Er mag niks aanbakken, maar doe het vooralsnog rustig (!) aan. Doe het met liefde en tederheid.
3. Omroeren tot al het water opgenomen/verdampt is door de rijst. Dan het proces van het water toevoegen herhalen.
4. Na tien minuutjes de tweede (KLEINE) pan bovenhalen en olijfolie indoen. Terwijl de pan warm wordt, de tomaten in stukjes snijden. Hierbij wil ik even toevoegen dat er ook andere groenten bij mogen. Champignons en zo passen ook perfect.
Als de pan warm is, de tomaten en de ham-blokjes toevoegen. Het vuur zacht zetten en deksel erop. Af en toe een keertje omroeren.
5. Twintig minuten later. Normaal gezien zou het water op dit ogenblik al praktisch op moeten zijn. Indien het VOOR de twintig minuten al op was, dan mag ook gewoon kokend water toegevoegd worden.
Ok, waar was ik.
Twintig minuten later. Vork nemen en proeven maar! Als de rijst goed bijtbaar is (niet te hard, niet te zacht. Al Dente!) dan is hij bijna klaar. Voeg nu het glas witte wijn toe (die bedoeld was voor de het gerecht, niet voor de kok!). Blijven omroeren tot de witte wijn opgenomen is.
6. Nu, als afsluiter: de ingrediënten uit de kleine pan toevoegen, nog n's goed (krachtig!!!) alles omroeren. Peper en zout toevoegen naar eigen believen (niet vergeten te proeven) en voila! Het is klaar.
7. Warm opdienen. Heel belangrijk!

Belangrijk:
* De rijst moet voortdurend omgeroerd worden om aanbakken te voorkomen. maar zoals ik eerder zei, moet het langzaam en rustig gebeuren zodat de rijst niet kapot gaat.
* Blijf altijd bij de potten. 20 minuten lang. Risotto is een gerecht waar aandacht aan moet besteed worden.
* Korte korrelrijst! De overgrote meerderheid aan rijstsoorten in de supermarkt bestaat uit lange korrelrijst. Even zoeken!
* Niet vergeten een tweede glas wijn in te schenken voor de kok. Ge hebt het verdiend.

Recept voor couscous (3-4 personen):

Ingrediënten:
400 gram couscous
1/2 liter water
1 blokje bouillon (liefst runds)
1-2 eetlepels olijfolie (naar eigen smaak)
1 tomaat
maïs uit blik (liefst geen te groot blik)
1/2 rode paprika
peper en zout
1 microgolf-pot mèt deksel (NL: magnetron)

Het proces:
1. Het water laten koken en de bouillon toevoegen. Daarna laten afkoelen tot het lauw is.
2. De couscous in een pot doen en wat bouillon-water toevoegen. NIET ALLES! Beetje, tot het vochtig is. Daarna tien minuten laten staan om het water in te laten trekken.
Daarna het proces herhalen. Opnieuw tien minuten laten staan. Af en toe omroeren.
3. Hierna het deksel op de pot doen en in de microgolf op 700 W voor drie minuutjes.
4. Wat water toevoegen, omroeren. Paar minuutjes laten rusten en dan opnieuw de microgolf in voor ong. 2 minuutjes.
5. De tomaat en paprika in KLEINE stukjes snijden. Ik benadruk het even. Klein. Ter grootte van of kleiner dan een vingernagel groot.
6. De couscous laten afkoelen. De tomaat, paprika en maïs naar believen toevoegen. Daarna de olijfolie erover. Peperen en zouten. Nog een keer goed omroeren en dan laten rusten. In de koelkast zetten mag, maar hoeft niet.
7. Eet smakelijk.


* De bbq was alvast geslaagd. Hier en daar een spatje regen, en God bless the overdekte patio.
* Ik heb m'n maandelijkse blog-schrijf-gemiddelde overschreden, en we zijn nog niet eens in de helft van de maand!
* Het is moederdag vandaag.

Une Poème

When cities burn and armies turn, and flee in disarray,
Cowards will say ‘tis best to fly and fight another day,
But the faithful know it in the marrow when they die and fall,
It is better to have fought and lost, than not to have fought at all.

Swedish Chef

Børk! Børk! Børk!

The Doctor? Doctor who?

Morgen bbq.
Lawrence speelt wederom kok.
Lawrence gaat proberen om risotto klaar te maken. PROBEREN. Nog nooit klaargemaakt. Nog geen idee hoe de techniek juist in mekaar zit, maar hey, de ideale voedingsbodem voor een nieuw avontuur. Woo-hey!
Anyways, welke andere gerechten zijn te maken met korte korrelrijst? Buiten sushi dan. Leuk om te maken, maar zoiets past niet bij een bbq.
Ok, ok, ik hoor al een paar mensen denken "en risotto wel ofzo?"
Geen idee. We zien wel als het zover is.
Maar eerlijk: iets als dit kan toch moeilijk slecht zijn?


Net klaar met de voorbereidingen van de couscous. Ik weet dat normaal gezien couscous onmiddellijk na het klaarmaken zou geserveerd moeten worden, maar met alle respect voor Noord-Afrikanen lap ik die regel aan m'n laars, en laat alles een nachtje weken in de ijskast.

Rijst, frieten, couscous, ik denk wel dat er wat betreft voorgerecht wel genoeg alternatieven zijn.

Het gisteren nog n's gehad over tatoeages. Het aantal keren dat m'n moeder zei dat "als ge ooit een tatoeage laat zetten smijt ik u buiten" zijn al lang niet meer op de vingers van 1 hand (of op de vingers van meerdere handen) te tellen.
But believe me mates, van zodra ik hier buitenstap is het eerste wat ik doe naar een tatoeage-shop wandelen op daar lekker een tekeningetje te laten zetten. En dan liefst een dat ikzelf ontworpen heb. Er zijn redelijk veel mensen die weten dat ik een anti-tribalist ben. En daar blijf ik nu eenmaal bij. Waarom trots rondlopen met een tatoeage die bij wijze van spreken "de grootste mongool*" zou kunnen zetten? Het is overigens 1. een mode-verschijnsel en Lawry is zo al geen meeloper in de kudde, en 2. tribals zijn oorspronkelijk bedoeld om een status aan te duiden, en niet om het lichaam van de eerste de beste "fag" mee te versieren. Wilt ge een echte? Verhuis dan naar Polynesië of Nieuw-Zeeland! Dan geeft ge mij alvast geen ideale reden meer om u te bekritiseren.
Ik heb al evenmin respect voor de mannen die met tattoo's van blote vrouwen, draken, ed. rondlopen. Wees in hemelsnaam is creatief! Piraten zijn niet meer van deze tijd. Ahr, yer wrong, matey. God, al de keren dat ik dat volk niet zag voorbijkomen dat ik iets had van "aha, daar loopt weer ne mislukten Jack Sparrow."
Tot daar mijn betoog.**

De laatste dagen is er ne quote uit de film 'Jarhead' die om een of andere reden door m'n hoofd blijft spoken.

The Bible says "Thou shalt not kill." But hear this: FUCK THAT SHIT!

Uitgesproken door Jamie Foxx, hoewel ik 'm net iets toffer vond in films als Collateral en Miami Vice.
Zonet een vreselijke versie gehoord van "Hey Joe". De stem klonk alvast op Bob Dylan

De combinatie is bah. Helaas.

Dr. Who, ik krijg er niet genoeg van. Tijdelijke hype, I know, maar wel een van de beste tot nu toe. Kan ik er veel aan doen mmh? (ja!). Maar het is en blijft de langstlopende scifi-reeks in de geschiedenis, dus het zegt alvast wel iets. Ik weet ze er altijd wel uit te pikken. En aangezien we vandaag goed gezind zijn (zeker na al die kritiek):

Dr. Who - The Runaway Bride - Deel 1 (met Catherine Tate)


De rest van de delen:
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6

Maar goed, tijd voor mij om nog eventjes te gaan lopen, en tijd voor u om te wachten op een nieuwe blog!

Au revwaar!

* Mijn referentie naar dit woord is allerminst een uithaal naar personen lijdend aan het Syndroom van Down. Indien beledigd, dan bied ik hierbij mijn verontschuldigingen aan aan desbetreffende personen.
** Indien kritiek op dit betoog, dan refereer ik met plezier naar artikels 19 en 25 van de Belgische grondwet inzake vrijheid van meningsuiting.

Invictus

It matters not how straight the gate
How charged with punishments the scroll
I am the master of my fate
I am the captain of my soul

(W.E. Henley)

Vive La Liberté!

Vandaag wederom een belangrijke gebeurtenis in het leven van de auteur dezer blog. Ik ben begonnen aan twee boeken tegelijk. Vraag me niet waarom, maar ik had er opeens zin in. Welke twee boeken vraagt u zich dan waarschijnlijk af. Wel:
1. Dune, door Frank Herbert
2. Guerrilla Warfare, door Ernesto "Ché" Guevara

Het ene een literair meesterwerk, het andere een boek dat gewoon leuk is om te lezen.
Dune... het is nu ondertussen al meer dan negen jaar geleden dat ik 'm voor het eerst gelezen heb. Ik herinner me het als de dag van gisteren.

**Flashback**

Palermo, Sicilië.
Het tweede jaar latijn van het Koninklijk Atheneum in Aarschot voor een week op reis in Sicilië, samen met leerlingen van Kessel-Lo.
De tweede nacht.
Lawrence slaapt samen met Nils in een kamer, een goeie vriend waarmee hij nog heeft samengezeten in het lager onderwijs.
Lawrence: welke boeken hebt gij bij?
Nils: De Duin-reeks (nederlandse vertaling). Die zijn van m'n vader, maar ik heb die maar meegenomen.
Lawrence: Mag ik de eerste lenen om te lezen?
Nils: doe gerust.

**Einde Flashback**

Vanaf toen ben ik de reeks beginnen lezen, hoewel ik nooit meer heb gelezen dan de eerste vier boeken (van de zes).Ondertussen is het ook weer even geleden (paar jaartjes) dat ik nog een boek ervan heb vastgenomen. De laatste keer dateert ook weer van m'n bibliotheek-era. 5 jaar geleden ofzo? Zoiets.
Dit jaar zag ik in de Slegte het eerste boek liggen voor zes euro. Hmm, zes euro voor een stukje nostalgie is altijd de moeite waard vind ik persoonlijk. Nadien heeft het boek mooi in m'n boekenkast gestaan, maar ik heb het niet meer aangeraakt.
Tot! Tot... ik gisteren opeens voorbij een soundtrack-website kwam met een review van "Children of Dune" naar de mini-serie uit 2003. Gecomponeerd door Brian Tyler overigens (klik).
De soundtrack even gedownload (is dat niet illegaal?)en ik moet eerlijk toegeven dat dit een prachtig werk is. Voor de soundtrack-liefhebbers: dit is een must-have. "Summon the Worms" werd/wordt overigens gebruikt als intro voor Peking Express.
Na het horen van de soundtrack kreeg ik opeens weer die "goesting" (voor de meer geletterden onder ons: ik kreeg opnieuw de smaak te pakken) om da boek vast te pakken, en voila. Leesplezier bij de vleet nietwaar?
Het hele verhaal ga ik hier echt niet uit de doeken doen. De blog moet wat leesbaar blijven. Gebruik google! De boeken lezen kan ook een oplossing zijn.

Over dat tweede boek zal ik maar niet verder uitwijden. Koen heeft deze blog nog niet gelezen, maar de blogtitel deed hem alvast vermoeden dat het over niks anders zou gaan als oorlog, maar daar beperk ik me nu alvast in. Laat het ons erbij houden dat ik geen "fan" ben van Ché, maar dat ik gefascineerd ben door de denkwijzes van deze persoon. Om het volk dat deze blog maar even snel overloopt wat nieuwsgieriger te maken, alhier een foto. maar even duidelijk maken: je ne suis pas un communiste!


Vanaf vandaag ingeschreven bij de vdab als werkzoekende. De beste oplossing voor mensen die stoppen met studeren, aangezien het kindergeld dan maandelijks blijft arriveren. Er ligt hier ook alvast de kandidatuur voor de Federale Politie, maar geen idee of ik er ooit op zal ingaan.

Gisteren ook alvast de christmas-special gezien van dr. Who seizoen 3. De enige aflevering van de drie nieuwe seizoenen die ik nog niet gezien had. Goed nieuws: Catherine Tate, die alle liefhebbers van British Comedy toch moeten kennen (en zo niet: klik ), gaat heel seizoen meespelen. Als dat niet super is, dames en heren!
Ondertussen ook alvast Guy 'Reno 911!' (The biggest little city in the world!) aangepraat. Op een blog reclame maken doet blijkbaar wel veel. Yay!

Vanaf vandaag alleen thuis voor twee dagen. Eindelijk tijd om ns uitgebreid te trainen zonder argwanende ogen in de rug te krijgen (ok ok, ik overdrijf wel wat :P).
But hey, that's where the fun starts.

and it starts riiiiight...

NOW!

Time of your Life

Voor al degenen die in de achterlijkste uithoeken wonen van de Marginale Driehoek (die wat op dit lijken KLIK *): Het schilderij dat onder de titel van m'n blog staat is Guernica van Pablo Picasso (volledige naam: Pablo Diego Jose Francisco de Paula Juan Nepomuceno Crispin Crispiniano de la Sentissima Trinidad Ruiz Blasco Picasso y Lopez. Sounds crispy huh?) en geschilderd in 1937 als reactie op het Duitse bombardement van de stad Guernica tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939).
Wat mij vooral aanspreekt in dit schilderij, dat tot een van m'n favorieten behoord (ik zoek nog altijd een goeie poster ervan, yup), is de symboliek en de kleine dingetjes die erachter schuilen. Ik besef maar al te goed dat er nogal wat mensen zijn die afknappen op het "esthetische aspect" (dixit Ellen D.). Om eerlijk te zijn zou ik wat dat betreft er ook op afknappen. Maar zoals we allen weten is het niet de buitenkant, maar de binnenkant die telt! En als er een paar dingen duidelijk worden, dan is het schilderij op zich zo al minder erg (who am I kidding, right?)

Guernica

Allrighty, ik zal even als hulpmiddel een paar dingen verduidelijken. Klik op de link van Guernica en let even allemaal goed op. Ik haal even een paar voorbeeldjes aan (van links naar rechts):

1. Een moeder rouwt om haar dode kind.
2. De stier. Symbolisch voor Spanje. Denk ik toch alvast.
3. Naast de stierenkop is op de achtergrond op tafel een vogel in paniek te zien.
4. De grond wordt in beslag genomen door een soldaat wiens ledematen "afgerukt" zijn.
5. De arm van de soldaat houdt een zwaard vast. Maar uit de hand groeit een bloem. Een teken van hoop naar de toekomst toe?
6. Het woeste paard is doorboord door een speer. Jawel, dat staafachtige ding dat uit het lijf van het paard steekt, naast zijn hoofd, is wel degelijk een speer.
7. De lamp bovenaan trekt wat op een oog. God ziet u!
8. Twee vrouwen in paniek proberen wanhopig via de deur en het raam de kamer binnen te komen.
9. Helemaal rechts op het schilderij wordt iemand door de vlammen verteerd. De driehoeken naast en boven hem stellen het vuur voor.

Dat zijn zo'n paar dingen die verklaard moesten worden. Schijnbaar zitten er ook een verborgen schedel en stier in verwerkt, maar ik zie het zelf echt niet. En voila, dat weet iedereen dan ook weer.

Quote van de dag:

* "Hot Marijke". Wie de f*ck is da? (Lawrence leest geen Humo)
* Wa een ranzig mens! F*ck F*ck F******ck!!! BAH! (Lawrence, na een bezoek aan de website van "Hot Marijke")

En wacht, het wordt nog beter :D

Wie ben ik? Marijke, lichtbruin lang haar, doordringende bruine ogen, sensuele lippen. 21 jaar jong, 1 m 58, 55 kg, geboren te Antwerpen op 17 juli 1986 en gelukkig gehuwd op 24 december 2005. Ik ben exhibitionistisch en heel fier op mijn (natuurlijke) volle tieten (95E), mijn lekkere kale kut en mijn geile bolle kont.

Bolle kont, jesus christ... Meer 'bolle' dan 'kont' alleszinds. Hoo-yah!
Benny, ik denk da we de perfecte look-a-like van Tamara nu wel gevonden hebben. Anyways, she was a fat f*ckin' bitch.
Ik lach me ff kapot. Haha
Voor degenen die meer willen zien: ik ga ècht geen link zetten naar de site.

Nog iets waarmee ik me altijd kapot lach (om even subtiel van onderwerp te veranderen), is Reno 911! (1.uitroepteken inbegrepen 2. Reno nine one one, nie nine eleven (Koen, kip!)).
Mocht Maarten deze blog lezen (kans is klein): deze serie bekijken! direct!

--

Deputy Travis Johnson: I actually wanted to be in the FBI for about 20 minutes after I saw that movie with Jodie Foster and that guy who eats people in his basement, but I was really stoned at the time. And to be honest with you, for about 20 minutes, I also thought about making a dress out of people's skin.

Het meest onozele vind ik wel dat ze aan het begin van het programma de "Due to the graphic nature of the program, viewer discretion is advised" zetten, elk scheldwoord weggebiept wordt.
How BEEEP-ed is that? Goddamn BEEEP-heads. *Sigh*

Momenteel eindelijk 'Mijn Oorlog' van Colby Buzzell uitgelezen, voor de derde keer in een jaar (zie post 9 augustus).
Misschien even tijd om een beetje te typen en de laatste pagina('s) van het boek even op u los te laten. In het Nederlands, want helaas heb ik dit boek niet in het Engels kunnen kopen:


Als dit een film was, dan zouden ze de held - die de wereld de rug toe heeft gekeerd - in het vliegtuig bij het raampje hebben gezet. Hij zou dan naar buiten hebben zitten staren, misschien met de song 'Time of your life' van Green Day op de achtergrond, terwijl hij terugdacht aan de oorlog, aan alle kameraden die hij heeft verloren, aan alle dode lichamen die hij heeft gezien, en aan alle ervaringen en angstdromen enzovoort die hij heeft gehad. Mij overkwam het tegendeel. Ik dacht in feite helemaal niet terug aan Irak, het leek wel alsof ik er nooit was geweest. Het enige waaraan ik kon denken, was een koel Guinness-biertje in een rokerige kroeg, een bezoek aan het concert van Social Distortion dat ze over een paar weken in Seattle zouden geven, aan het gezelschap van mijn vrouw en 'dolce far niente'. Nu ik het afgelopen jaar in de hel heb doorgebracht, zou ik misschien wat meer waardering hebben voor de hemel, maar wie kon het zeggen? De hemel waarheen ik onderweg was, kan best veranderen in een hel, voor zover ik weet, en dat zal ik gauw genoeg ervaren. Mijn diensttijd in het leger zou erop zitten, meteen na onze terugkeer, en zodra dit toestel op vliegbasis McCord was geland, zou ik maken dat ik als de gesmeerde bliksem de afzwaaiformulieren afwerkte. En ik zou nooit meer omkijken. In elk geval duimde ik ervoor. Het leger heeft me voor de komende zes jaar ingedeeld bij de inactieve reserve, wat er in feit op neerkomt dat ze mij elk moment kunnen oproepen. Er is dus een klein kansje dat ze mij op zekere dag zullen optrommelen om ergens ver weg tegen terroristen te vechten. Vooral als de Noord-Koreanen ooit gek worden van hun rijstwijn en kernbommen naar ons beginnen te lobben. In dat geval ben ik pas goed verneukt. Als ik ooit een telefoontje krijg waarin ze zeggen: 'Goeiedag, meneer Buzzell, u spreekt met het leger van de Verenigde Staten van Amerika en we willen u gelukwensen met het feit dat u wordt teruggeroepen in actieve dienst!' Dan zal ik - ik zweer het bij God - zeggen: 'Man, ik ben momenteel veel te stoned om met je te kunnen praten, maar wacht even, dan geef ik je mijn huisgenoot Stevie; vertel hem precies wat jij mij hebt verteld, maar doe het vlug, want hij en ik staan op het punt eens lekker naar bed te gaan, nu de xtc-pillen die we hebben geslikt beginnen te werken.' Het enige wat ik op dit moment onder de knie heb, nu ik op mijn achtentwintigste uit het leger kom, is het intoetsen van data of het afvuren van een volautomatische M240B-miltrailleur of .50. Aangezien ik mijn kort verband niet verleng en geen werkgevers ken die dringend om mitrailleurschutters verlegen zitten, zijn mijn mogelijkheden niet al te groot. Hoe zou ik echter, nu ik een jaar lang met een twaalfenhalve kilo zware mitrailleur op mijn nek in Irak jacht heb gemaakt op moslimguerrilla's, nog kunnen terugvallen op het invoeren van data? Tijdelijk werk? Parkeerwacht? Of de een of andere 'normale' baan, wat dat aangaat? Stel je voor dat ik vijf minuten te laat kom en mijn baas me luidkeels de mantel uitveegt of tegen me zegt dat ik niet genoeg lach tegen de klanten... Waarschijnlijk zal het er wel op uitdraaien dat ik hetzelfde ga doen als de meeste veteranen - gebruikmaken van hun veteranenstatuut om weer te gaan studeren. En als het met de studie niks wordt, kan ik wel een baantje krijgen bij FedEx, denk ik. En als dát niks wordt, kan ik nog altijd op mijn stuk karton het woordje 'Veteraan' achter het woord 'Dakloze' schrijven. Aan de andere kant, als ik ooit een belletje mocht krijgen van onze bataljonscommandant om mij te zeggen dat hij probeert iedereen van het Tweede Peloton van de Bravo-Company van het 23ste Infanterieregiment van de 1e Divisie weer bij elkaar te halen voor een laatste Tomahawk-slag om 'ze hun verdiende loon te geven' en hij mij nodig heeft als mitrailleurschutter, zal ik waarschijnlijk tegen hem zeggen: 'Reken maar, overste. Rijden maar!' Hell yeah!


Anyways, 'Time of your Life (Good Riddance)' van Green Day is momenteel onze Lawry FM-hit van de komende dagen (of tot SABAM er achter komt).
Ook verkrijgbaar via users.pandora.be/lawrencelot -> rechtsklik nummer -> koppeling opslaan als.

Enjoy en tot de volgende!

* Goin' political. Woops

I'm Still Standing

Het is 1 uur 's nachts. Ik zit nog altijd achter de pc. Als de kat van huis is, dansen de muizen.
Ik moet bekennen dat dit een van de ogenblikken is dat ik echt tot rust kan komen. Zojuist nog een toertje gaan lopen. Om twaalf uur 's nachts is er geen kat te zien op straat. Ideaal toch?
Om een of andere reden heb ik echt zin gekregen om Elton John op te zetten. Vraag me niet waarom, maar op dit ogenblik past het echt wel om tracks zoals "Tiny Dancer" of "Sacrifice" op te zetten. Heb ook ontdekt dat er een track van The Lion King tussenzat. Vakkundig verwijderd. Mijn Disney-tijdperk ligt al wel even achter me. Hoewel hoewel. Ik heb nog geen maand geleden nog n's Fantasia vanonder het stof vandaan gehaald. Gewone VHS. Iets wat nu al mag gerekend worden tot iets uit het Stenen Tijdperk. Zodus. Geluisterd en nog altijd tijdloos bevonden. Klassieker. Punt.
Om even terug te komen op Elton John. Ik kick niet op z'n hedendaagse(re) nummers. In zijn jonge tijd was hij stukken beter. Candle in the Wind werd ook niet geschreven voor Lady Di, maar is de herwerking van een nummer van hem uit het gezegende jaar '73.
Glasje rode wijn erbij. Ik hoor al een stem vanuit de verte "alcoholieker!" roepen.
Ja, maar met mate.
Ach, de ironie...

Vandaag opnieuw in het ritme van twee maal lopen per dag gekomen. Ik begon het gevoel te krijgen dat ik er opnieuw aan toe was. Conditie begon weer te 'slacken', zoals ze zeggen. Het voelt alleszinds goed aan om opnieuw te kunnen lopen.

Ola, Rocket Man springt op.

She packed my bags last night pre-flight
Zero hour nine a.m.
And I'm gonna be high as a kite by then
I miss the earth so much I miss my wife
It's lonely out in space
On such a timeless flight

And I think it's gonna be a long long time
Till touch down brings me round again to find
I'm not the man they think I am at home
Oh no no no, I'm a rocket man
Rocket man burning out his fuse up here alone.

(...)

En dan te bedenken dat ik dat nummer eerst heb leren kennen via Family Guy. tss tss tss.
And I think it's gonna be a long long time...

Blijkbaar zit ik maandag en dinsdag weer alleen thuis. Ideaal om rustig werk te zoeken. Potje te koken, wat te lezen, nog wat bijkomend te trainen. Dat soort zaken. Helemaal anders dan de situatie in het begin van de week. Ik kijk er alvast naar uit.
Volgende week staat ook een "familie-bbq" gepland. Althans toch een deel van de familie. Daarna is er schijnbaar in het Kasteel van Horst soort van Middeleeuwse opendeur te doen. Sommigen zullen Horst wel kennen als het kasteel van de Rode Ridder. Het kasteel bestaat echt, de Roder Ridder vooralsnog niet (de wijn begint blijkbaar al te werken).
I dunno, ziet er wel leuk uit om n's naartoe te gaan. Kan altijd interessant zijn.

Om een of andere reden vind ik momenteel dat Elton John qua stem op Billy Joel trekt.

Oh wel, uiteindelijk heb ik hier nog m'n mailtjes nagekeken. Ik heb de deuren vastgedaan. Mss toch maar beter tijd om de bedstee op te zoeken.

Slaapwel.

PS: en wie vindt er in hemelsnaam die lay-out nie goe???

Quote of the Day

I took a speed reading course and read "War and Peace" in twenty minutes. It involves Russia.
-Woody Allen-

(en breng ook even uw stem uit over de lay-out)

Semper Fidelis

Weer tijd geleden sinds mijn laatste blog. Eerlijk gezegd weet ik amper wat schrijven.
Eerste punt op de agenda:
Defensie wordt blijkbaar niks, of toch alvast niet voor de eerste maanden. Mijn plannen voor de komende maanden bevatten, ofwel:
1. jaar werken en dan opnieuw onderofficier proberen.
2. gewoon werken (wat ik absoluut nie zie zitten)
3. het bij de Federale Politie proberen. Oh, de ironie...
4. het nu als gewone soldaat proberen, opleiding volgen, en dan op het einde van het jaar idem als nummer 1. Onder gewone soldaat verstaan we hier stormfussilier en paracommando (wederom oh, de ironie...).

Dat zijn zowat de keuzemogelijkheden die openstaan. Hoera! Ik ga alvast nie panikeren. Absoluut niet. Argh.

Voordeel aan het geheel is wel dat ik me momenteel al geen zorgen meer hoef te maken om een tweede zit. Laat me eerlijk zijn dat dat al een hele last is die van m'n schouders valt. Ik voelde me Atlas, nu niet meer.

Ik heb me uiteindelijk maar weer aan m'n alltime-hobby, het koken, gezet. Ik ben hier gebombardeerd tot huiskok, en tot nu toe vlot het alvast best. Misschien wordt het binnenkort zelfs tijd om hier binnenkort een aantal home-made recepten te zetten in deze blog (wanneer ik er de goesting voor heb althans).

Zoals iedereen waarschijnlijk gezien heeft, heb ik de grafische vormgeving wat aangepast. Na wat gespeeld te hebben met kleuren (terug kleuter worden, zoals Benny het zo mooi wist te verwoorden), ben ik uiteindelijk blijven steken op dit. Niet dat het origineel is. Allesbehalve. Het is volledig gebaseerd op de blog van Colby Buzzell. Ik heb ooit nog in De Slegte zijn boek gekocht, genaamd "My War: Killing Time in Iraq". Ja, ik ben nogal "into" stuff like that, en het was eerlijk gezegd een leuk en vlot leesbaar boek, gebaseerd op zijn web-blog met dezelfde naam, hier te vinden: http://cbftw.blogspot.com/
De cb staat voor Colby Buzzell, en de ftw voor 'Fuck the War'.
Helaas moest de blog, omwille van het feit dat hetgeen erin stond niet "acceptabel en pro forma reglementering van de US ARMY" was, verdwijnen en is nu vervangen door artikels.
Staat wel leuk (behoed u, pro-American) geanimeerd-youtube-filmke op, met een (waargebeurd, jaja) gebeurtenis uit het boek, dat eigenlijk niet mag ontbreken in



En dat is het dus over de nieuwe kleuren van m'n blog, die esthetisch goed genoeg bij mekaar passen (tis zwart for fuck's sake, natuurlijk past da).

Daarnaast ook maar nieuwe muziek-track ingevoerd. Baba o'Riley van The Who. Het mocht nie ontbreken natuurlijk. Muziek int algemeen nie.

La Papa maandag in allerijl naar spoed moeten doen. Nierstenen bleken de boosdoener te zijn. Na twee dagen revalidatie waarbij deze snoodaards doeltreffend werden verwijderd, is hij nu weer in volle gezondheid thuis. Voor het volledige verhaal contacteert u maar even de auteur van deze blog.

Daarnaast nie echt veel nieuws. Nogal wa films gezien, nogal wa series. Mss tijd voor nieuwe topic:

--------------------

Series en films:

Films:
* The Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer: Middelmatig.
* Flags of our Fathers: Goed.
* Letters from Iwo Jima: Zeer goed!
* Road Trip: Middelmatig, maar fun om te zien.
* The Simpsons Movie: Goed, maar heeft zeer goede momenten.
* Shrek III: Sorry, maar wa ne k*tfilm. Niks tegen Shrek, maar dit was ronduit slecht.

Series:
* Allo Allo: een van de all-time favorites
* Reno 911!: zeker kijken. marginaal Amerikaans
* The Young Ones: kunt ge niks mis mee doen
* Dr Who: Deze MOET ge gewoon zien. Dr Who (seizoen 3)
Mag ik daarbij even zeggen dat ik David Tennant ne knappe vent vind. Ik laat het oordelen aan u over.



--------------------

Muziek:

Nog een serie die ik heb ontdekt: Flight of the Conchords. Ik kende de two-man-comedy-band al eerder, maar blijkbaar is er een serie over gemaakt. Heel aparte humor, geen slapstick, maar op sommige momenten doordenkertjes. Zalige muziek ook. En laat mij even vermelden dat de serie gaat over twee Nieuw-Zeelandse broers Bred (spreek uit "Brid", degene met het baardje en de krullen) en Jamaine (met de bril) die het met hun band "Flight of the Conchords" proberen te maken in New York.

Twee "muziek"-clipjes uit de serie, opnieuw ter uwer amusatie:

Foux de Fa Fa (ze proberen n's Frans uit)


Leggy Blonde (Murray, de zogenaamde "manager" van de band, en daarnaast deputy cultureel attaché van het Nieuw-Zeelandse consulaat, wordt verliefd op een vrouwelijke pc-installateur. Tot ze opeens gedaan heeft met het installeren van de pc's op de bureau's en vertrekt. Goodbye Leggy Blonde!)
Geniale Lyrics: I had a budgie (parkiet) but it died. I like pie.
Ideale manier om het hart van een vrouw te veroveren, niet?



--------------------

Quotes van de dag:

- Zijn er momenteel niet. Of toch geen waaraan ik kan denken. (btw: dit is geen quote)